رضایت شغلی در پژوهشگران سرطان پستان و مراکز بهداشتی

رضایت شغلی، نتیجه ادراک مثبت کارکنان از ارزشمندی محتوا و زمینه شغل است. از نظر سازمانی برخورد مناسب مدیران، جو سازمانی مطلوب را در پی داشته و موجب رضایت شغلی و جذب و بقای بیشتر کارکنان و همچنین موفقیت در پژوهش و اثر بخشی کارها خواهد شد. این مطالعه مقطعی به بررسی رضایت شغلی پژوهشگران از مدیران در سازمان های بهداشتی و مرتبط با ارایه خدمت به بیماران مبتلا به سرطان پستان می پردازد. ابعاد مدیریتی عبارت بودند از: حمایت از انجام پروژه ها، ارایه و نحوه دریافت بودجه، تبادل افکار با مدیر، پاداش دهی، برنامه های آموزشی، جذب بودجه، وجود اهداف مشخص در سیستم، ارایه تسهیلات و ارتقای شغلی . ابزار جمعآوری داده ها پس از طراحی و بررسی اعتبار محتوایی و صوری، با مراجعه به مراکز تحقیقاتی بین پژوهشگران توزیع و پس از تکمیل جمع آوری شد.از بین 120 پژوهشگر شرکت کننده در این مطالعه 68 درصد زن و 32 درصد مرد بوده و 72 درصد متاهل بودند. اکثر پژوهشگران ( 91 درصد) بین سنین 35 تا 45 سال بودند. اغلب پژوهشگران 65 درصد دکتری یا بالاتر و 61 درصد پیمانی یا رسمی و 69 درصد تا 6 سال سابقه کار داشتند. مردان از مساعدت های مدیریت در زمینه پروژه های تحقیقاتی و نیز ارتقای شغلی از زنان رضایتمندی بیشتری داشتند. در بررسی ارتباط سطح تحصیلات و نیز وضعیت استخدامی با رضایت شغلی پژوهشگران، تفاوت معنیدار آماری وجود داشت.به طور کلی نتایج مطالعه نشان داد که ارتباط مدیران با پژوهشگران و مساعدت آنها در جهت انجام پروژه های پژوهشی از یک طرف و توجه به ارتقای شغلی پژوهشگران از طرف دیگر، از عوامل مهم رضایت پژوهشگران هستند. بنظر می رسد مدیران سازمانهای تحقیقاتی برای رسیدن به نتایج درخشان علمی با شکستن عادات ذهنی بسته میتوانند موجبات ترقی در سطوح مختلف پژوهشی را هموار نمایند. پیشنهاد میشود علل تفاوت رضایت پژوهشگران به تفکیک جنسیت، تحصیلات، وضعیت استخدامی و نیز ارایه راهکارهای ارتقای رضایت مندی در طرحهای اختصاصیتر مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

عوامل مدیریتی ، رضایت شغلی ، پژوهشگران ، پژوهش ، ایران.