الزامات همسویی نهادهای سیاست گذار و اجرایی در فرایند خط مشی گذاری فرهنگی عفاف و حجاب

تدوین سیاست و خط مشی گذاری از اقدامات مهم در نظام سازی اجتماعی است. سیاست گذارانبا تدوین افق و چشم انداز آینده، مسیر پیش رو را مشخص می نمایند. بعد از انقلاب اسلامیایران، فرایند نظام سازی با قوت و ضعف هایی در مقاطع مختلف سیاسی- اجتماعی همراه بودهاست. به طور مثال در حوزه عفاف و اخلاق جنسی، نظام سازی، که دارای ضرورتی مبنایی درجمهوری اسلامی ایران است، از هماهنگی و همسویی لازم دستگاه های ذ یربط برخوردار نبودهاست. بررسی ها نشان می دهد که غالب برنامه های راهبردی سازمان ها، در عمل با شکست مواجهشده اند و علت اصلی این امر نیز عدم ارتباط میان ساحت نظر و عمل است. به بیان دیگر، ریشهاین مشکل، در عدم تنظیم و تنسیق مدلی جامع برای ترجمه چشم انداز و سیاست ها به برنامه هایعملیاتی نهفته است. این مقاله، ضمن مفرو ض انگاشتن تمایز عرصه سخت افزاری و نرم افزاریخط مشی گذاری فرهنگ به دلیل افزایش قدرت تحلیل موضوع، سعی بر آن دارد که شکاف موجودرا به نمایش گذارد و ناهمسویی موجود را به این عامل منتسب سازد و در نهایت، پیشنهادهایی برایارتقای سطح همسویی و هماهنگی ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

حجاب و عفاف ، خط مشی گذاری فرهنگی ، سیاست گذاری اجتماعی ، نظام سازی