بررسی منحنی کوزنتس زیست محیطی در خاورمیانه

منحنی کوزنتس زیست محیطی EKC که یک رابطه به شکل U وارونه بین آلودگی و درآمد است تعمیمی جالب در مورد شیوه تاثیر انتقال یک کشور از فقر به سوی رفاه نسبی روی تغییرات کیفیت محیط زیست به سمار می رود EKC پیش بینی می کند که با افزایش درامد یک کشور در مسیر توسعه ابتدا آلودگی های محیط زیست افزایش می یابد لیکن با افزایش درآمد سرانه به میزان کافی آلودگی ها شروع به کاهش می کنند در این پژوهش در جستجوی آزمون درستی این فرضیه برای خاور میانه شامل سیزده کشور از جمله ایران هستیم برای این منظور از اطلاعات جمع آوری شده برای این کشورها در سال های 2003تا1980 استفاده کرده ایم با توجه به این که تقریبا تمام پژوهش های انجام شده روی EKC بر روی کشورهای توسعه یافته یا ترکیبی از این کشورها و کشورهای در حال توسعه متمرکز بوده است این پژوهش آزمونی منحصر به قرد در این حیطه به شمار می رود از میان آلاینده های مختلف CO2 به عنوان آلاینده ای انباره ای برای آزمون فرضیه EKC مورد استفاده قرار گرفته است از بین این دو مدل انتخاب شده نتایج مدل لگاریتم لگاریتم حکایت از رابطه یکنواخت فزاینده بین آلودگی و درآمد دارد لیکن نتایج ضعیف بوده و ضرایب متغیرها از نظر آماری معنادار نیستند

کلیدواژه ها:

منحنی کوزنتس زیست محیطی ، آلودگی هوا ، کنترل آلودگی ، خاورمیانه