بررسی تاثیر شاخص های جزیی عملکرد بر بهره وری کل عوامل تولید tfp در شرکت نفت فلات قاره ایران

از برنامه سوم توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی کشور به ویژه در برنامه چهارم توسعه کشور دولت به اهمیت و نقش اساسی رشد بهره وری کل عوامل تولیدی TFP در ارتقای تولید ناخالص داخلی GDP و وضعیت اقتصادی کشور توجه نموده و تلاش برای محاسبه و زمینه سازی برای رشد آن را از طریق بهبود وضعیت شاخص های جزیی عملکرد آغاز نموده است اما محاسبه صرف TFP نتیجه کاربردی چندانی در بر نخواهد داشت و بی شک برقراری ارتباط میان TFP محاسبه شده و شاخص های جزیی عملکرد ضروری است که تاکنون هیچ یک از وزارت خانه های دولتی موفق به انجام آن نشده اند بدین روی در این پژوهش به بررسی این ارتباط در شرکت نفت فلات قاره ایران که یکی از شرکت های اصلی تولید کننده نفت و گاز در ایران است در دو حوزه اصلی شاخص های جزیی عملکرد نیروی کار و سرمایه که بازوهای اصلی در هر شرکتی هستند در سال های 1376 تا 1385 از طریق مدل های اقتصاد سنجی و آماری می پردازیم روش اصلی مورد استفاده در این پژوهش روش سولو با تابع تولید کاب داگلاس خواهد بود که از سوی ارگان های ذیربط نظیر سازمان بهره وری آسیایی و سازمان ملی بهره وری ایران مناسب تشخیص داده شده است

کلیدواژه ها:

بهره وری کل عوامل TFP ، شاخص های جزیی عملکرد ، شرکت نفت فلات قاره ایران ، روش سولو با تابع تولید کاب داگلاس ، روش کندریک