اثر رشد اقتصادی بر فقر و نابرابری درآمد در ایران:اندازه گیری شاخص رشد به نفع فقیر

کاهش فقر از مهمترین اهداف سیاست هایی است که توسط دولت بعد از پیروزی انقلاب اسلامی دنبال شده ضمن آنکه رشد اقتصادی همواره مورد توجه سیاستگذاران بوده است به علاوه اعتقاد جدی به رشد همراه با عدالت وجود دارد علی رغم اهمیت رشد فقر و نابرابری توجه توامان به مسایل فوق در مطالعات آن طور که باید صورت نگرفته است در این مقاله پدیده فقر در ارتباط با رشد اقتصادی بررسی می شود و با نگرشی متفاوت و نو به روابط بین رشد فقر و نابرابری و نیز با مطالعه روشها و تعاریف مختلف رشد به نفع فقیر سعی گردیده به سوالات زیر پاسخ داده شود :رشد چگونه تعریف می شود آیا همواره رشد به نفع فقیر است رشد به نفع فقیر چگونه اندازه گیری می شود و بر چه اساس می توان گفت رشد به نفع فقیر است مطالعه حاضر دوره زمانی 1374تا1382 و مناطق شهری و روستایی ایران را در بر می گیرد نتایج عمده به دست آمده حاکی از آن است که شمول فقر در مناطق شهری و روستایی ایران در دوره بررسی کاهش یافته و شدت و عمق فقر در مناطق روستایی افزایش پیدا کرده است همچنین با توجه به شاخص ها منحنی های اصابت رشد و رشد فقر و نرخ های رشد معادله فقر و مبادله بین رشد و نابرابری محاسبه شده مشاهده گردید رشد اقتصادی طی سال های مورد نظر در مناطق شهری و روستایی به طور ضعیف به نفع فقیر عمل کرده است به عبارت دیگر رشد ریزشی از غنی به فقیر است تنها در سال 1377 به دلیل آنکه اثر رشد بر فقر اثر معکوس بر نابرابری را جبران نکرده رشد به ضرر فقیر و به عبارت دیگر تشدید کننده فقر بوده است طبقه بندیJEL:O18

کلیدواژه ها:

کاهش فقر ، رشد اقتصادی ، نابرابری ، رشد به نفع فقیر ، منحنی اصابت رشد ، منحنی رشد -فقر ، نرخ رشد معادل فقر ، نرخ مبادله بین رشد و نابرابری ، رشد ریزشی از غنی به فقیر ، رشد تشدید کننده فقر