پاسخ جوانه زنی دو گونه سوروف به دما و دوره نوری با تاکید برقابلیت تهاجم در گونه تازه وارد

این تحقیق در راستای ارزیابی اثر دو عامل اکولوژیکی دما و دوره نوری بر جوانهزنی بذر گونه تازهوارد سوروف آبی (oryzoides Echinochloa (و مقایسه آن با گونه شایع (سوروف (galli-crus.E ((شالیزارهای استان گیلان و مشتمل بر دو آزمایش جداگانه بود. در آزمایش اول، بررسی پاسخ جوانهزنی دو گونه به دما (10 ،15 ،20 ،25 ،30 ،35 ،40 و 45 درجه سانتیگراد) و تعیین دماهای کاردینال؛ و ،10/14 ،12/12 ،14/10 ،16/8 ،20/4 ،24/0) تاریکی/روشنایی دوره اثر ارزیابی، دوم آزمایش در16/8 ،20/4 و 24/0 ساعت) در دو دمای ثابت 25 و 30 درجه سانتیگراد بر جوانهزنی بذر این دو گونه مدنظر قرار گرفت. در هر دو گونه، بیشترین درصد نهایی جوانهزنی در دماهای 25 تا 30 ،بیشترین سرعت جوانهزنی در دمای 30 و عدم جوانهزنی در دمای 45 درجه سانتیگراد مشاهده شد. سوروف نسبت به سوروف آبی واکنش بهتری به درجه حرارتهای کم نشان داد. دمای پایه، بهینه و بیشینه جوانهزنی بهترتیب در سوروف 6/9 ،31 و 5/45 درجه سانتیگراد و در سوروف آبی 5/10 ،4/31 و 6/45 درجه سانتیگراد بود. بررسی واکنش دو گونه به نور نشان داد که با وجود مقداری جوانهزنی در تاریکی کامل، افزایش ساعات نوری سبب تقویت جوانهزنی میشود؛ اگرچه ساعتهای کم قرارگیری در معرض نور، تحریک بیشتر جوانهزنی در سوروف را بهدنبال داشت. با افزایش درجه حرارت از 25 به 30 درجه سانتیگراد، بهویژه در سوروف، نیاز به نور تا حدی کاهش یافت. بهطور کلی، گونه تازهوارد در مقایسه با گونه شایع، نیاز حرارتی بیشتر و حساسیت کمتری به قرارگیری در معرض نور نشان داد که در شرایط افزایش میانگین دما بهویژه در اوایل فصل رشد و نیز قرارگیری در اعماق بیشتر خاک، مزیت رقابتی برای این گونه محسوب میشود.

کلیدواژه ها:

دمای کاردینال ، سوروف ، سوروف ایرانی ، نیاز جوانه زنی