گزینش برای تحمل به تنش خشکی بر اساس سیستم ریشه ای وآنزیم های آنتی اکسیدان در فسکیوی بلند

این پژوهش با هدف بررسی اثر تنش خشکی متوسط و شدید بر خصوصیات ریشه و برخی از آنزیمهای آنتی اکسیدان و شناسایی ژنوتیپ های متحمل در گیاه فسکیوی بلند انجام گرفت. 24 ژنوتیپ فسکیوی بلند در سه سطح تنش خشکی (شاهد، تنش خشکی متوسط و شدید) بهصورت آزمایش فاکتوریل در سه تکرار بررسی شدند. کلونی ژنوتیپها در گلدانهایی با ارتفاع 60 و قطر 16 سانتیمتر کشت شدند. نتایج نشان داد که اثر تنش خشکی، ژنوتیپ و اثر متقابل آنها برای تمام صفات اندازهگیریشده، معنیدار بود. تحت شرایط تنش خشکی متوسط و شدید، عملکرد علوفه خشک، طول تجمعی و وزن خشک ریشه در مقایسه با حالت شاهد کاهش یافت. تنش خشکی شدید، نسبت ریشه به اندام هوایی را 25 درصد افزایش داد. فعالیت آنزیمهای کاتالاز و آسکورباتپراکسیداز در تنش خشکی شدید نسبت به حالت شاهد و تنش خشکی متوسط کاهش یافت، درحالی که فعالیت آنزیم پراکسیداز در این سطح تنش افزایش نشان داد. نتایج نشان داد که برخی از ژنوتیپهای فسکیوی بلند تحت شرایط تنش از عملکرد زیاد، و سیستم ریشه ای و آنتی اکسیدانی مطلوب برخوردارند که بیانگر وجود سازوکارهای تحمل و اجتناب از خشکی در این ژنوتیپها است و میتوانند در مطالعات اصلاحی بعدی به کار گرفته شوند.

کلیدواژه ها:

پراکسیداز ، طول ریشه ، عملکرد علوفه خشک ، کاتالاز