ارزیابی عملکرد و کیفیت دانه سویا متاثر از تلقیح مضاعف با کود زیستی بارور 2و ریزوبیوم ژاپونیکوم در شرایط هیدرو-اسمو پرایمینگ

به منظور بررسی تاثیر هیدرو- اسمو پرایمینگ و زیستپرایمینگ (کاربرد کود زیستی بارور2 وتلقیح با ریزوبیوم ژاپونیکوم) بر رشد و عملکرد سویا رقم DPX ،آزمایشی به صورت فاکتوریل ودر قالب طرح بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه صنعتی شاهرود در خرداد سال1390 انجام شد. کود زیستی بارور2 در دو سطح مصرف و بدون کاربرد، باکتری ریزوبیوم ژاپونیکوم در دو سطح تلقیح و بدون تلقیح بذر و پرایمینگ در سه سطح شامل بدون پرایمینگ، هیدروپرایمینگ و اسموپرایمینگ با استفاده از پلیاتیلن گلیکول6000 اعمال شد. نتایج نشان داد اثر متقابل کاربرد کود زیستی بارور2 و ریزوبیوم بر صفات شمار غلاف در بوته، شمار دانه در بوته و درصد روغن تاثیر مثبت و معنیداری داشت. همچنین اثر متقابل کاربرد کود زیستی بارور2 و پرایمینگ تنها بر صفت شمار غلاف در بوته مثبت و معنیدار بود. مقایسه عملکرد دانه در سطوح مختلف کاربرد کود زیستی بارور2 نشان داد که با کاربرد کود زیستی بارور2 عملکرد نیز افزایش یافت، به طوریکه بالاترین میزان عملکرد مربوط به سطح کاربرد کاربرد کود زیستی بارور2 به میزان 7/2897 کیلوگرم در هکتار بود. تلقیح بذر با ریزوبیوم ژاپونیکوم به طورمعنیداری عملکرد را افزایش داد، به طوریکه تیمار تلقیح بذر با باکتری ریزوبیوم با تولید 2/2967 کیلوگرم در هکتار بهترین تیمار بود.

کلیدواژه ها:

پرایمینگ ، تلقیح بذر ، ویژگیهای رشد