بررسی حذف فتوکاتالیستی آلاینده متیل اورانژ در سوسپانسیون حاوی نانوذرات ZnO و SnO2 و بررسی تاثیر متغیرهای موثر بر فرایند

زمینه و هدف: مواد فتوکاتالیستی به علت کاربرد گسترده ای که در حفاظت از محیط زیست دارند به طورگسترده مورد توجه قرار گرفته اند. هدف این تحقیق بررسی و مطالعه آنالیز آماری فعالیت فتوکاتالیستی نانوذرات ZnO و (SnO(2 جهت حذف آلاینده متیل اورانژ از آب است. روش بررسی: نانوذرات ZnO و (SnO(2 به ترتیب به روش سل-ژل و شیمیایی سنتز شدند و متیل اورانژ به عنوان آلاینده مورد نظر انتخاب شد. تاثیر غلظت نانوذرات جهت حذف آلاینده در محدوده، 0/25، 0/5 و 1 درصد وزنی مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی تاثیر میزان تابش دهی، سوسپانسیون حاوی الاینده و نانوذرات در مدت زمان های متفاوت و در محدوده 5 تا 25min تحت تابش قرار گرفت. نتایج حاصل با استفاده از نرم افزار MSTATC, Ver 1.42 و آزمون آماری چند دامنه ای دانکن (Duncan’s multiple range test) مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از آنالیز واریانس کارایی حذف متیل اورانژ نشان داد که در سوسپانسیون های حاوی ZnO و (SnO(2، زمان تابش دهی، غلظت نانوذرات و اثر متقابل آنها در سطح احتمال 5 درصد دارای تاثیر معنی داری بر روی حذف فتوکاتالیستی متیل اورانژ هستند. همچنین با افزایش زمان تابش دهی از 5 تا مدت 25min میزان حذف آلاینده در سوسپانسیون حاوی ZnO و (SnO(2 به ترتیب به 97/42 درصد و 69/55 درصد می رسند. بررسی تاثیر غلظت نانوذرات بر روی میزان حذف متیل اورانژ نیز نشان دهنده افزایش میزان فعالیت فتوکاتالیستی نانوذرات با افزایش غلظت است. نتیجه گیری: طبق نتایج بدست آمده مشاهده شد که میزان فعالیت فتوکاتالیستی ZnO نسبت به (SnO(2 بیشتر است. بنابراین استفاده از ZnO جهت حذف آلاینده موثرتر است.

کلیدواژه ها:

آزمون آماری ، فعالیت فتوکاتالیستی ، نانوذرات ZnO ، نانوذرات (SnO(2 ، متیل اورانژ