ارائه مدل برنامه ریزی تاکتیکی زنجیره تأمین با توابع هدف فازی

در این مقاله سعی می گردد چارچوبی از یک مدل جدید برای بهینه سازی تصمیمات در یک زنجیره تأمین مجتمع در سطح تاکتیکی ارائه شود. برای این کار از بین ا نواع زنجیره های تأمین، زنجیره تأمینی متشکل از چهار جزء درنظر گرفته شده است. این چهارجزء عبارتند از تأمین کنندگان، تولید کنندگان، توزیع کننده و خرده فروش ها. برای ارائه مدل ریاضی بهینه سازی تصمیمات در زنجیره تأمین، قبل از هر چیز برای هر جزء از زنجیره تأمین اهداف و محدودیت هائی بر اساس ادبیات تحقیق تشخیص داده شد. با توجه به اینکه هدف بهینه سازی کل زنجیره تأمین است. بنابراین برای بیان ریاضی از برنامه ریزی آرمانی استفاده شده است. برخی از عناصر همچون اهداف و پارامترهای در دنیای واقعی حالت غیرقطعی و فازی دارد. بنابراین به کارگیری ریاضیات فازی برای مدل سازی چنین شرایطی مناسب خواهد بود. در این مقاله تنها توابع هدف به صورت فازی درنظر گرفته شده اند. برای فازی سازی توابع هدف، تابع عضویت معرفی شده توسط زیمرمن و برای حل مدل روش حداکثر- حداقل زاده و روش لاندای زیمرمن معرفی شده است.

کلیدواژه ها:

زنجیره تأمین یکپارچه ، تئوری مجموعه های فازی ، برنامه ریزی تاکتیکی