ارتباط میزان بالای ویروسBKدر نمونه ادرار بیمارانGraft - Versus – Hostبا عفونت خونریزی دهنده ی مثانه پس از پیوند سلول های هماتوپوئتیک

سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 536

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJMM-1-2_009

تاریخ نمایه سازی: 5 آبان 1393

چکیده مقاله:

عفونت با ویروسBKمعمولا درکودکی رخ می دهد وموجب نهفتگی ویروس می شود. فعال شدن این ویروس در افرا دی که پیوند سلول های بنیادی هماتوپ وئتیک انجام داده ا ند بنظر می رسد با عفونت تا خیری خون ریزی دهنده مثانه مرتبط باشد. این خون ریزیممکن است به صورت میکروسکوپی یا ماکروسکوپی همراه با لخته و انسداد مجرای ادرار وایجاد مشکلات قابل توجه برای بیمار شود.روش بررسی: در این مطالعه گذشته نگ ر اطلاعات مربوط ب ه ۳۱ دریافت کن نده سلو ل های بنیادی هماتوپ وئتیک شامل ۱۸ کودک و ۱۳ بالغ که درسال های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ دربیمارستان دانشگاه هودینگHudding Universityمورد پیوند قرارگرفته بودن د وداوطلب شرکت دراین مطالعه بودند بررسی گر دید ودرمجموع ۱۲۷ نمونه ادرا ر از یک هفته قبل از د ریافت سلول های بنیادی هماتوپوئتیکت ا ۱۲ ماه پس از آن گردآوری شد و با روشNested PCRاز نظر وجودDNAویروسBKمورد آزمایش قرارگرفت. تمام نمونه هایBKمثبت باروشReal Time PCRکمی از نظر تعداد کپی های ویروسBKدریک میکرولیتر ادرار مورد بررسی قرار گرفت ونتایج با استفا ده ازتست کای اسکور آنالیزآماری شدندوجود ویروسBKدر ادرار افرادی که سیستم ایمنی شان تضعیف شده است نشان فعال شدن این ویروس است که درهردو گروه بیماران عفونت خونریزی دهنده و غیر بیماران مشاهده میشود و به تنهایی برای پیش بینی وقوع این عفونت کافی نیس ت و بدین منظور می توان از مشاهده بیش از ۱۰۶ ویروس در یک میکرولیتر ادرار با روشQ-RT-PCRاستفاده کرد. این مطالعه حاکی از این است که میزانDNAویروسBK و بویژه وجود بیش از ۱۰۶ ویروس در یک میکرولیتر ادرار فرد دریاف ت کننده سلول های بنیادی هماتوپوئتیک ممکن است توانایی پیش بینی عفونت خونریزی دهنده مثانه را داشته باشد این ارتباط وقتی بیشتر م ی شود که وجود ۱ ویروس در یک میکرولیتر ادرار همراه با بیماری(GVH ) Graft - Versus – Hostحاد باشد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

پرویز کوخایی

گروه میکروب شناسی و ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان

علی جزایری مقدس

گروه میکروب شناسی و ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان

بیژن صدیقی مقدم

گروه میکروب شناسی و ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان