بررسی وجود ژنblaZو تولید بتالاکتاماز در ایزوله های بالینی استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس

مقدمه و اهدا ف : استافیلوکوکوس اپیدرمیدی س به عنوان مهم ترین عضو گروه استافیلوکوک های کوآگولاز منفی، در دهه اخیر سومین عامل عفونت بیمارستانی و یکی از متداول ترین عوامل عفونت خون مطرح گردیده است . برای درمان اغلب عفونت های ناشی از این باکتری از داروهای بتالاکتام استفاده می شود . ترشح آنزیم بتالاکتاماز نه تنها باعث ایجاد مقاومت به داروهای بتالاکتام می شود بلکه ترشح زیاد آن در برخی سویه های فاقد ژن مقاومت به متی سیلین ، موجب مقاومت کاذب به متی سیلین می شود. هدف از این پژوهش، تع یین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی نسبت به داروهای بتالاکتام، بررسی فنوتیپی حضور آنزیم بتالاکتاماز و در نهایت حضور ژن بتالاکتاماز blaZ در نمونه ها ی بالینی استافیلوکوکوس اپیدرمیدیسبود. روش بررسی : تعداد 69 سویه استافیلوکوک کوآگولاز منفی از 3 بیمارستان در شهر تهران جمع آوری شدند که از میان آنها 55ایزوله بالینی استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس شناسایی شدند. حساسیت آنها نسبت به 8 آنتی بیوتیک بتالاکتام با روش Discdiffusion تعیین ش د . تولید آنزیم بتالاکتاماز توسط کلنی با تست یدومتری انجام شد و در نهایت حضور ژن blaZ با استفاده از یک جفت پرایمر اختصاصی و روش PCR مطالعه شد. یافته ها : نتایج مقاومت آ نتی بیوتیکی حاصل ازآزمایش آنتی بیوگرام نشان داد که 54 ایزوله 1/98٪ به پنی سیلین50 ایزوله 9/90٪ به متی سیلین 29 ایزوله 7/52٪ به سفتریاکسون 27 ایزوله 1/49٪ به سفتی زوکسیم 20 ایزوله 3/36٪ 98 % ، / 1 به سفوتاکسیم19 ایزوله 5/34٪ به آموکسی سیلین 17 ایزوله 9/30٪ به سفازولین 13 ایزوله 6/23٪ به سفالکسین مقاوم بودند. تست های یدومتری کلنی حضور بتالاکتاماز و نتایج حاصل از PCR نیز حضور ژن blaZ را در کلیه ایزوله ها تایید کرد. نتیجه گیری : روش آنتی بیوگرام نشان داد که 24٪ تا 53٪ از ایزوله ها به انواع بتالاکتام های نسل سوم مقاوم هستند . حال آنکه روش یدومتری کلنی، تولید آنزیم بتالاکتاماز را در کلیه ایزوله ه ا و روش PCR حضورژن blaZ را در همه ایزوله ها نشان می دهد ، اما میزان بیان آن متفاوت است . نتیجه گیری می شود که روش آنتی بیوگرام به تنهایی برای تعیین استراتژی درمانی عفونت های ناشی از این ارگانیسم مناسب نیست

کلیدواژه ها:

بتالاکتاماز ، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس ، ژنblaZ