مروری بر درمان های غیردارویی و دارویی هموروئید در بارداری
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 394
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJOGI-22-12_011
تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1399
چکیده مقاله:
مقدمه: هموروئید از شایع ترین مشکلات دوران بارداری به ویژه در سه ماهه دوم و سوم میباشد. در صورت عدم درمان به موقع و پیگیری مناسب، این مشکل تبدیل به یک بیماری مزمن میشود که میتواند اثرات زیانباری را به فرد، خانواده و جامعه تحمیل نماید. با توجه به شیوع بالای این مشکل در جمعیت زنان باردار و عدم پرداختن به مرور روشهای نوین حمایتی، بالاخص دارویی و تهاجمی در طی 12 سال گذشته، مطالعه حاضر با هدف مرور انواع روش های درمان غیر دارویی و دارویی هموروئید در بارداری و میزان اثربخشی آنها انجام شد.
روش کار: در مطالعه حاضر جهت دستیابی به هدف مطالعه، پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Scopus،ProQuest ، Google Scholar، Science Direct، SID و Magiran با استفاده از کلید واژه های انگلیسیHemorrhoid ، Haemorrhoids، pregnancy، Pregnant، Medical Treatment، Conservative، Life style، Diet، Nutrition، Surgery، Hemorrhoidectomy و کلید واژه های فارسی هموروئید، هموروئید، بواسیر، بارداری، درمان، محافظه کارانه، سبک زندگی، رژیم غذایی و جراحی به صورت منفرد و ترکیبی، از بازه زمانی تحت پوشش این پایگاه ها تا اکتبر سال 2019، مورد جستجوی الکترونیکی قرار گرفتند.
یافته ها: جهت درمان هموروئید در دوران بارداری روش های مختلفی وجود دارد، اما کارایی بسیاری از این روش ها برگرفته از نتایج مطالعات بالینی بر روی جمعیت عمومی مبتلایان به این بیماری میباشد، بنابراین با توجه به عدم وجود مطالعات بالینی کافی و قدرتمند در زمینه کاربرد برخی از روش ها و ممنوعیت یا احتیاط استفاده از برخی روش های دیگر در دوران بارداری،تصمیم گیری در زمینه انتخاب روش درمانی، بسته به شرایط هر بیمار و توجه به معیارهایی از قبیل: سن بارداری، شدت و میزان پایداری علائم و همچنین رعایت سلسله مراتب درمان از روش های حمایتی و غیر تهاجمی به سمت روش های تهاجمی دارد.
نتیجه گیری: روش های مختلفی برای درمان هموروئید وجود دارد، اما مطالعات کافی و قدرتمند جهت تایید کارایی و ایمنی بسیاری از این روشها بر روی جمعیت اختصاصی زنان باردار محدود است.
نویسندگان
الهه جسمانی
کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سمیرا ابراهیم زاده ذگمی
دکتری بهداشت باروری، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. استادیار گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
معصومه کردی
استادیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات مراقبت های پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :