ارزیابی الگوی کلونیزاسیون ریشه گندم در کنترل بیولوژیک بیماری پاخوره توسط سودوموناس های فلورسنت

سودموناسهای فلورسنت با تولید طیف وسیعی از آنتی بیوتیک های ضد قارچی و قابلیت بالای کلونیزاسیون ریشه در زمان و مکان مناسب، به عنوان کارآمدترین عوامل بیوکنترل برای بیماریهای ریشه شناخته میشوند. در این تحقیق الگوی کلونیزاسیون چهار استرین از Pseudomonas fluorescens در زمان های 5،12و21 روز پس از کاشت بذور آغشته به استرینها در گلدانهای800 گرمی حاوی مخلوطی از خاک باغبانی و8% اینوکولوم Gaeumannomyces graminis var. tritici Ggt عامل بیماری پاخوره، بررسی و جمعیت باکتریها در سه ناحیه بالائی، میانی و انتهایی ریشه ی گیاه گندم بر اساس شمارش colony forming unit (cfu) تعیین شد و رابطه آماری الگوی کلونیزاسیون ریشه با ایندکس بیماری پاخوره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصله نشان داد که جمعیت باکتریها در زمانها و نواحی مختلف ریشه متفاوت است. در اولین زمان نمونه برداری جمعیت باکتری در ناحیه بالایی و میانی ریشه بالاتر بود، در حالی که در سومین زمان جمعیت باکتری در نواحی بالایی و میانی کاهش و در ناحیه انتهایی ریشه افزایش یافت. رابطه بین الگوی کلونیزاسیون و شاخص بیماری نشان داد جمعیت باکتری به طور معنی داری روی کاهش شدت بیماری اثر دارد و بیشترین تاثیر جمعیت باکتری در کاهش شدت بیماری برای نوک ریشه مشاهده شد r2=99.60 به این ترتیب میتوان نتیجه گرفت که قابلیت کلونیزاسیون بهتر و موثرتر انتهای ریشه بوسیله چهار جدایه مورد استفاده ارتباط نزدیکی با توانایی آنها در کنترل بیماری پاخوره دارد و این امر نقش کلیدی در کنترل موفق بیماری به وسیله جدایه ها ایفا میکند

کلیدواژه ها:

کلونیزاسیون نواحی مختلف ریشه ، Pseudomonas fluorescens ، جمعیت باکتری ، Gaeumannomyces graminis var. Tritici