بررسی اثر مصرف پتاسیم بر جذب و تخصیص نیتروژن و پروتیین دانه در دو رقم عدس دیم

بهمنظور بررسی اثر مصرف پتاسیم بر جذب و تخصیص نیتروژن و پروتیین دانه در دو رقم عدس دیم، آزمایشی درسال زراعی 1387 با تاریخ کاشت 11فروردین در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل اجرا شد. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل سه سطح پتاسیم خالص (صفر، 30و60کیلوگرم در هکتار) به فرم کود سولفاتپتاسیم، فاکتور دوم سه سطح نیتروژن خالص (صفر، 25 و50کیلوگرم در هکتار) به فرم کود اوره و فاکتور سوم دو رقم عدس (محلی و ILL1180 (در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که بامصرف60کیلوگرم پتاسیم در هکتار، بیشترین درصد نیتروژن دانه، درصد پروتیین دانه (68/27درصد) و درصد نیتروژن اندام هوایی بهدست آمد. از گروه صفات فنولوژیک، زمان50درصد سبزکردن، 50درصد گلدهی و زمان رسیدگی، تحت تاثیر اثر اصلی نیتروژن برای سطح 50کیلوگرم نیتروژن نسبت به سطوح دیگر، بهطور معنیداری بیشتر بود. باطولانیشدن طول دوره رسیدگی، صفاتی مانند تعداد کل غلاف و تعداد دانه در بوته نیز در همین تیمار در برترین گروه قرار گرفت که با اختلاف معنیداری باعث تولید بیشترین عملکرد دانه (1/1465کیلوگرم در هکتار) با مصرف 50کیلوگرمنیتروژن در هکتار شد. همین روند تغییرات در درصد نیتروژن دانه، جذب نیتروژن دانه، درصد پروتیین دانه، درصد نیتروژن اندام هوایی و جذب پتاسیم در دانه در این تیمار مشاهده شد. در اثر اصلی رقم، رقم محلی در صفات درصدپتاسیم دانه و جذب پتاسیم در دانه بر رقم ILL1180 برتری داشت اما رقم ILL1180 از لحاظ تعداد دانه در بوته و درصد پتاسیم اندام هوایی نسبت به رقم محلی، برتر بود. بهطورکلی، بهنظر میرسد تاثیر مثبت نیتروژن زیاد روی اکثر صفات، بهخاطر مصرف 60کیلوگرم پتاسیم در هکتار بود.

کلیدواژه ها:

دوره رسیدگی ، صفات فنولوژیک ، عملکرد ، غلاف ، کود