تاثیر سالیسیلیک اسید بر جوانه زنی، صفات رشد و برخی از پارامترهای فیزیولوژیک دو ژنوتیپ نخود Cicer arietinum L در شرایط تنش خشکی

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 403

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPR-4-2_008

تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1396

چکیده مقاله:

سالیسیلیک اسید (SA (یک تنظیمکننده رشد گیاهی است که نقش آن در مسیر پیامرسانی در پاسخ به تنشهای مختلف زیستی و غیرزیستی تایید شده است. بهمنظور بررسی تاثیر سطوح مختلف SA بر صفات مورفوفیزیولوژیک مربوط به مراحل جوانهزنی و گیاهچهای دو ژنوتیپ نخود، دو آزمایش جداگانه در پژوهشکده علوم گیاهی دانشگاه فردوسیمشهد در سال1388 صورت گرفت. آزمایش اول با چهار غلظت SA) 0 ،25/0 ،5/0 و 75/0میلیمولار) و چهار سطح تنش خشکی ناشی از پلیاتیلنگلایکول6000) 0 ،4 ،-8 -و 12-بار) و آزمایش دوم با سه غلظت SA شامل: 0 ،5/0و1میلیمولار و دو شرایط تنش خشکی (25درصد ظرفیت زراعی) و بدون تنش (100درصد ظرفیت زراعی) انجام شد. هر دو آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شرایط کنترلشده انجام شد. در آزمایش اول،بذور قبل از کشت در محلولSA با غلظتهای مختلف خیسانده شدند و جوانهزنی و رشد گیاهچهها مورد ارزیابی قرارگرفت. در آزمایش دوم، دو هفته بعد از کاشت بذرها، محلول سالیسیلیک اسید (5/0 و 1میلیمولار) و آبمقطر (بهعنوان شاهد) بر روی برگها اسپری شدند. این تیمار با فواصل10روز و در مجموع، سهبار انجام شد. نتایج نشان داد تنش خشکیدر مرحله جوانهزنی، درصد و سرعت جوانهزنی را کاهش داد. پیشتیمار بذور با محلول SA نیز موجب کاهش جوانهزنی شد، درصورتیکه SA در مرحله گیاهچهای تا حدی توانست رشد گیاهچهها را (بهویژه در ژنوتیپ MCC414 (بهبودبخشد. تنش خشکی رشد اندام هوایی و ریشه، پتانسیل آب و مقدار کلروفیل کل را کاهش داد، ولی مقاومت روزنهای را افزایش داد. در شرایط تنش خشکی، استفاده از SA ،از طریق افزایش قطر ریشه و تعدیل رشد طولی اندام هوایی، مجموعطول ریشهها و نسبت ریشه به ساقه (S/R (توانست در بهبود صفات رشدی، موثر واقع شود. از طرف دیگر، این تنظیمکننده رشد، در غلظتهای مختلف 5/0و 1میلیمولار توانست در شرایط تنش خشکی، پتانسیل آب برگ را بهبود بخشد. در این آزمایش، ژنوتیپ MCC414 در مقایسه با MCC361 از حساسیت به خشکی بیشتری برخوردار بود.

نویسندگان

مریم شوریابی

دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی گیاهی، دانشگاه فردوسی مشهد

پروانه ابریشم چی

اعضای هییت علمی گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه فردوسی مشهد

علی گنجعلی

اعضای هییت علمی گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه فردوسی مشهد