ارزیابی اثر سیلیسیم بر صفات فیزیولوژی، کیفی و کمی لوبیا Phaseolus vulgaris در تنش شوری

شوری یکی از تنشهای محیطی و مانعی اساسی برای تولید محصولات کشاورزی است. تنش شوری، بر ویژگیها ی فیزیولوژی، مورفولوژی، آناتومی، ترکیبهای شیمیایی و میزان آب بافت گیاهان موثر میباشد. حبوبات دومین منبع غذایی بشر پس از غلات بهشمار میروند. در میان حبوبات، لوبیا از اهمیت خاصی برخوردار است. بهمنظور بررسی اثر سیلیس یمبر صفات فیزیولوژی، کیفی و کمی لوبیا، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه بیرجند در سال 1390 انجام شد . فاکتورهای آزمایش شامل 5 سطح شوری (1 ،2 ،3 ،4 و 5دسیزیمنس بر متر) و 4 سطح سیلیکات سدیم (صفر، 5/0 ،1و 2 میلیمولار) بودند . نتایج حاصل از تجزیه واریانس دادههای آزمایش نشان داد که با افزایش شوری مقدار آب برگ، وزن خشک کل، درصد پر وتیین، عملکرد پروتیین و عملکرد دانه بهصورت معنیداری کاهش یافت. اما در مقابل، شوری موجب افزایش معنیداری در غلظت پرولین و غلظت قندهای محلول گیاه شد. سیلیکاتسدیم نیز تاثیر معنیداری بر مقدار آب برگ و غلظت پرولین برگ داشت. با توجه به نتایج بهدست آمده در این آزمایش میتوان گفت که مصرف سیلیکات سدیم از طریق بهبود خصوصیات رویشی موجب کاهش اثرات زیانبار شوری بر ویژگیهای فیزیولوژی، کیفیت و کمیت دانه لوبیا شده است.

کلیدواژه ها:

لوبیا ، سیلیکات سدیم ، پرولین ، قندهای محلول ، درصد پروتیین