مطالعه فلور علفهای هرز مزارع لوبیا (Phaseolus vulgaris) شهرستان ازنا

مطالعه و شناسایی تنوع و ترکیب علف های هرز یک منطقه کشاورزی، میتواند در تعیین راهکارهای مناسب برای مدیریت علف های هرز در مزارع آن منطقه مفید واقع گردد. به منظور ارزیابی تنوع گونهای و پراکنش علف های هرز مزارع لوبیا شهرستان ازنا در استان لرستان از 34مزرعه در سال 1393 نمونه برداری به عمل آمد و داده های به دست آمده جهت محاسبه شاخصهای تنوع و غنای گونه ای مورد استفاده قرار گرفتند. در این بررسی تعداد 23گونه علف هرز متعلق به 14خانواده مختلف گیاهی در سطح مزارع لوبیا ارزیابی، جمع آوری و شناسایی گردید. بر اساس نتایج به دست آمده از بین علفهای هرز مشاهدهشده در مزارع لوبیا 78درصد را علف های هرز دولپه و 22درصد را تکلپهایها تشکیل دادند. بر اساس نتایج، 65درصد علف های هرز مشاهدهشده در مزارع لوبیای شهرستان ازنا، یکساله و بقیه دو یا چندساله بودند. از بین علف های هرز شایع در سطح مزارع لوبیا، گونه های پیچکصحرایی (Convolvulus arvensis L.)،کنف وحشی(.(Hibiscus trionum L و تاجخروس وحشی (Amaranthus retroflexus L.) بیشترین و گونه های شنگ(.(Tragopogon pratensis L و تاجریزی ( Solanum nigrum L.) کمترین تراکم، یکنواختی و فراوانی گونه را به خود اختصاص دادند. تجزیه خوشهای داده ها نشان داد که علف های هرز موجود در مناطق مختلف شهرستان ازنا با توجه به شاخصهای مورد مطالعه در چهار گروه مختلف طبقه بندی میشوند. بیشترین تنوع گونه ای سیمسون ( 0/94) به منطقه جنوبغربی و کمترین میزان تنوع گونه ای ( (0/86 به مناطق جنوبشرقی اختصاص داشت. بیشترین غنای گونهای علف هرز 27/5) )، به مزارع لوبیا مناطق جنوب غربی و کمترین غنای گونه ای در جنوب شرقی ( 17/14) این شهرستان مشاهده شد. در بین گونه های با بیشترین تراکم، غالبیت در سطح مزارع لوبیا با خانواده گندمیان با میانگین 6/5 بوته در مترمربع بود. براساس نتایج به دست آمده، مهمترین علف های هرز سمج مزارع لوبیا در این شهرستان را پیچک صحرایی (Convolvulus arvensis L.)، قیاق (Sorghum halepense ( L.) Pers.)، پنجه مرغی (Cynodon dactylon (L.) Pers.) و سوروف (Echinochloa crus-galli (L.) Beauv.) تشکیل میدادند.

کلیدواژه ها:

تراکم ، تنوع گونه ای ، درصد فراوانی ، شاخص تشابه ، غنای گونه ای