ارزیابی کمک آب زیرزمینی کم عمق در تامین نیاز آبی دو رقم عدس (Lens culinaris L.)

آب زیرزمینی کمعمق، یک منبع آب بالقوه و کارآمد در کشاورزی است. در این پژوهش به بررسی اثر اعماق سطوح ایستابی کمعمق 60، 80 و 110 سانتیمتر بر تامین نیاز آبی، کارآیی مصرف آب و عملکرد دو رقم عدس (کیمیا و (ILL6037 در دو سال زراعی 1391-92 و 1392-93 پرداخته شده است. آزمایشات در ایستگاه تحقیقاتی گروه مهندسی آب پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی کرمانشاه با بهره گیری از لایسیمترهای پلی اتیلنی با قطر 280میلیمتر به صورت فاکتوریل دو عامله و بر پایه طرح کاملا تصادفی در سه تکرار انجام گرفت. لازم به ذکر است که در این تحقیق هیچگونه استفادهای از آبیاری سطحی نشد و صرفا آب مورد نیاز گیاه از طریق سطح ایستابی کمعمق و با استفاده از آب بارن تامین گردید. مطابق نتایج بهدستآمده، عمق 60 سانتیمتر بیشترین میزان مصرف از آب زیرزمینی و عمق110سانتیمتر کمترین میزان مصرف از آب زیرزمینی را داشت، بهطوریکه متوسط مشارکت آب زیرزمینی برای اعماق 60، 80 و 110سانتیمتر به ترتیب 53/76درصد، 36/50درصد و 15/23درصد به دست آمد. بیشترین کارآیی مصرف آب زیرزمینی بر اساس عملکرد دانه در سالهای اول و دوم به ترتیب برای ارقام ILL6037 و کیمیا در عمق آب زیرزمینی110سانتیمتر و کمترین کارآیی مصرف آب برای رقمهای ذکرشده در اعماق آب زیرزمینی60 و 80 سانتیمتری، بهدست آمد. همچنین در این آزمایش متوسط بیشترین و کمترین میزان عملکرد دانه با 91/31 و 37/80گرم بر مترمربع در هر دو سال برای رقم کیمیا به ترتیب در اعماق سطح ایستابی 60 و 110 و بیشترین و کمترین میزان پروتیین به ترتیب برای رقم کیمیا در عمق 110سانتیمتر و رقم ILL6037 در عمق 60سانتیمتری به دست آمد.

کلیدواژه ها:

پروتیین ، سطوح ایستابی کم عمق ، عملکرد ، کارآیی مصرف آب ، لایسیمتر