سنتز کوپلیمروینیل استات-اتیلن به روش پلیمر شدن امولسیونی ناپیوسته: 2- بررسی اثر بافر و غلظت امولسیون کننده
سال انتشار: 1382
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 397
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPST-16-4_003
تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1396
چکیده مقاله:
کوپلیمر شدن امولسیونی وینیل استات-اتیلن در یک سیستم تحت فشار انجام می شود و کنترل پارامترهایی چون فشار سیستم ،دما وغلظت مواد اولیه که برخواص نهایی کوپلیمرف درصد تبدیل مونومر وینیل استات و درصد اتیلن اثر دارندضروری است. هدف از پلیمر شدن امولسیونی وینیل استات-اتیلن فراهم کردن شرایطی است که درصد تبدیل مناسب برای مونومر وینیل استات و درصد اتیلن کلنی(20-15درصد وزنی) در کوپلیمرحاصل شود. افزایش غلظت مخلوط امولسیون کننده ها و در نتیجه افزایش غلظت کلویید محافظت کننده باعث افزایش گرانروی سیستم پلیمر و در نتیجه کاهش پدیده نفوذ مونومر ها می شود. این اثر ،باعث کاهش درصد تبدیل مونومر وینیل استات و درصد اتیلن در کوپلیمر نهایی می مگمردد. افزودن بافر به سیستم پلیمر شدن باعث ثابت ماندنPH سیستم و سرعت تجزیه آغازگر در حین واکنش می شود و در نتیجه کاهش درصد تبدیل مونومروینیل استات و درصد اتیلن در کوپلیمر نهایی را به دنبال دارد. همچنین مقادیر دمای انتقال شیشه ای نیز بررسی شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمید صالحی مبارکه
تهران،پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران،پژوهشکده علوم ، گروه علوم و کاتالیست،
محمدرضا رستمی
تهران،پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران،پژوهشکده علوم ، گروه علوم و کاتالیست،
بابک اسماعیلی پور
تهران،پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران،پژوهشکده علوم ، گروه علوم و کاتالیست،