سنتز پلی (L-لاکتید) به روش پلیمر شدن حلقه گشا در توده مذاب

پلی(L-لاکتید)یک پلیمر زیست تخریب پذیر نیمه بلوری است که گونه های با وزن مولکولی زیاد آن در ساخت محصولات کاشتنی در بدن کاربرد دارد و معمولا از پلیمر شدن حلقه گشای دی استر حلقویL-لاکتیک اسید(L-لاکتید) درمجاورت کاتالیزور غیر سمی و تاییدشده قلع اکتوات بدست می آید. یکی از روش های متداول برای سنتز این مواد پلیمر شدن توده مذاب است. اما دمای بالای واکنش در این روش باعث تخریب گرمایی پلیمر در حال سنتز می شود. بنابراین، انتخاب دما و زمان سنتز برای دستیابی به حداکثر وزن مولکولی اهمیت بسیار زیادی دارد. در این پژوهش، به مطالعه این موضوع پرداخته می شود، نتایج آزمایش ها نشان می دهد که حداکثر وزن مولکولی پلیمر و زمان دستیابی به آن با دمای واکنش رابطه عکس دارد و با کاهش دمای سنتز هرچند زمان لازم برای دستیابی به حداکثر وزن مولکولی افزایش می یابد، اما مقدار وزن مولکولی بیشتر می شود.همچنین، در دماهای سنتز پایین تر از دمای ذوب پلیمر، حداکثر وزن مولکولی و سرعت تخریب تغییر زیادی با دما نمی کند، زیرا در دماهای بالاتر از دمای ذوب پلیمر امکان تخریب آن بیشتر است. دماهای انتقال شیشه ای و ذوب پلی (L- لاکتید) نیز به ترتیب در محدوده 69-65 و 180 -160 درجه سانتی گراد است و با وزن مولکولی پلیمر رابطه مستقیم دارد.

کلیدواژه ها:

پلی لاکتید ، پلی لاکتیک اسید ، پلیمرشدن توده مذاب ، پلیمرشدن حلقه گشا ، لاکتید