بررسی مدل های ریولوژیکی صورت بندی برای مذاب ها و محلول های غلیظ پلیمری

در این پژوهش، دو مدل ریولوژیکی طول ثابت و حجم ثابت برای پیش بینی رفتار ریولوژیکی مذاب ها ومحلول های غلیظ پلیمری در جریان برشی استفاده شده است. برای هر دو مدل یادشده فرمول بندی کلی با استفاده از یک تنسور تحرک پذیری و یک تابع انرژی معرفی و به کمک روش عمومی پولسون براکت تحلیل شده است. همچنین، حساسیت مدل های یادشده به انتخاب تنسور تحرک پذیری نیز بررسی شده است.نتایج نشان می دهد که انعطاف پذیری مدل طول ثابت به علت محدودیت در انتخاب تنسور تحرک پذیری در مقایسه با مدل حجم ثابت کمتر است. زیرا، در مدل طول ثابت فقط می توان تنسور تحرک پذیری از مرتبه اول نسبت به تنسور صورت بندی یا ترکیبی از مرتبه اول و مراتب بالاتر را انتخاب کرد. در حالی که در مدل حجم ثابت هر ترکیبی از تنسور صورت بندی یا ترکیبی از مرتبه اولو مراتب بالاتر را انتخاب کرد. در حالی که درمدل حجم ثابت هر ترکیبی از تنسور تحرک پذیری را می توان برگزید. این قابلیت مدل حجم ثابت، باعث کاربرد گسترده این مدل برای پیش بینی رفتار ریولوژیکی مواد پلیمری مختلف شده است. همچنین اثر سرعت برش بر پیش بینی خواص تابع ماده در جریان برشی در حالات گذرا و دایمی بررسی و تحلیل شده و در ادامه پیش بینی دو مدل برای خواص تابع ماده با داده های تجربی مقایسه شده است.

کلیدواژه ها:

مدل حجم ثابت ، مدل طول ثابت ، تنسور تحرک پذیری ، تنسور صورت بندی ، مذاب پلیمری