کوپلیمر شدن امولسیونی متیل متاکریلات و بوتیل آکریلات: مطالعه اثر عوامل موثر بر تشکیل رزین و خواص فیزیکی آن

دراین پژوهش، کوپلیمر شدن امولسیونی متیل متاکریلات و بوتیل آکریلات درآب به روش نیمه پیوسته آزمایشگاهی و با انتخاب فرمول بندی پایه از مواد اولیه انجام شد. پنج مجموعه لاتکس با تغییر غلظت سدیم دودسیل سولفات(SDS) و نونیل فنول پلی اتیلن گلیکول اتر(NP-20) در پیش خوراک و محلول امولسیونی،همچنین با تغییر غلظت آغازگر و با ثابت نگه داشتن نسبت مولی مونومرها(1/0472) مقدار آب(100ml) ومقدار سدیم بی کربنات (0/8g) در شرایط یکسان تهیه و خواص فیزیکی آنها اندازه گیری شد. هدف از این کار،افزایش درصد تبدیل نهایی و بهبود خواص فیزیکی لاتکس های تهیه شده بود. مقدار تبدیل نهایی کمی بیشتر از 96 درصد برای نمونه های A5-2 و A5-3 با استفاده از نسبت های مولی SDS به NP-20 در پیش خوراک (1/96برای هر دو نمونه ) و در محلول امولسیونی (به ترتیب 1/47 و 0/98) و همچنین مقدار 4درصد وزنی محلول پتاسیم پر سولفات در هر دو سنتزبدست آمد. افزایش مقدار امولسیون کننده موجب افزایش گرانروی (معادل زمان جریان) زمان خشک شدن و درصد جذب آب به مقدار کم شد. نمونه انتخابی A5-2زمان خشک شدن 14/5 min مقدار جذب آب 3/88 درصد مقدار چسبندگی 1B و گرانروی 26/3s رانشان داد.

کلیدواژه ها:

کوپلیمر شدن امولسیونی ، تبدیل نهایی ، متیل متاکریلات ، بوتیل آکریلات ، خواص فیزیکی