اثر رفتار غیرنیوتنی سیال بر عملکرد راکتور لوله ای و بررسی اثر متغیرهای مختلف بر درصد تبدیل

در راکتور لوله ای پارامترهای مختلفی بر درصد تبدیل، اثرگذارند. از مهم ترین این عوامل، الگوی حرکت سیال و توزیع سرعت مواد درون راکتور است. مدل های ریولوژیکی مختلفی برای بیان رفتار سیال مطرح اند که مدل توانی یکی از کارآمدترین این مدل هاست. در پژوهش حاضر، رفتار ریولوژیکی واکنش پلیمرشدن متیل متاکریلات بررسی شد. با توجه به شباهت عملکرد راکتورلوله ای و ناپیوسته، عملکرد راکتور ناپیوسته درون لوله آزمایش مطالعه شد. با انجام برازش منحنی جریان، مقدار پارامتر n مدل توانی در بازه 3492 / 0 تا 9889 / 0معین شد. مدل سازی راکتور با استفاده از اطلاعات ریولوژیکی سیال درون آن انجام شد. اثر پارامترهایی از قبیل دمای واکنش، درصد وزنی آغازگر، غلظت مونومر و شعاع راکتور روی درصد تبدیل، بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد، درصد تبدیل با دمای واکنش، درصد وزنی آغازگر و غلظت مونومر، نسبتمستقیم و با اندازه شعاع راکتور نسبت عکس دارد. درنهایت، درصد تبدیل در این مدل سازی برابر 56/47% حاصل شد که با توجه به نزدیکی این مقدار به مقدار تجربی (% 88 / 55 ) می توان گفت،مدل سازی به خوبی پیشرفت واکنش را در راکتور پیش گویی می کند.

کلیدواژه ها:

مدل سازی ، راکتور لوله ای ، متیل متاکریلات ، جریان آرام ، درصد تبدیل