ساخت، شناسایی و رفتار تراوایی غشاهای آمیخته ای کوپلیمرقطعه ای پلی(متیل آکریلات) - پلی (دی متیل سیلوکسان)-پلی(متیل آکریلات) و پلی(وینیل استات)

ساختار مواد پلیمری از مهم ترین پارامترهای اثرگذار بر خواص و ویژگی های غشاهاست. مطالعات و پژوهش های متعدد در زمینه غشاهای پلیمری بیان کننده ارتباط مستقیم بین ساختار - خواص آنهاست. در این پژوهش، سعی شد تا ارتباط بین ساختار آمیخته کوپلیمر قطعه ای پلی(متیل آکریلات) –پلی دی متیل سیلوکسان-پلی(متیل آکریلات)و پلی(وینیل استات) و خواص تراوایی آن بررسی شود. کوپلیمر قطعه ای انعطاف پذیر پلی(متیل آکریلات) - پلی دی متیل سیلوکسان - پلی(متیل آکریلات)(PMA-PDMS-PMA) به روش پلیمرشدن رادیکالی انتقال اتم سنتز شد. ریزساختار شیمیایی وشکل شناسی کوپلیمر با طیف سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه و رزونانس مغناطیسی هسته هیدروژن،رنگ نگاری ژل تراوایی، پراش پرتو X، گرماسنجی پویشی تفاضلی و میکروسکوپی الکترونی پویشی بررسی شد. غشاهای کوپلیمر قطعه ای PMA-PDMS-PMA و آمیخته آن با پلی(وینیل استات )( PVAc )در ترکیب درصدهای مختلف به روش ریخته گری آماده شدند. در این پژوهش، بااضافه کردن PVAc به کوپلیمر قطعه ای PMA-PDMS-PMA گزینش پذیری غشاها در برابر گازهای کربن دی اکسید - متان در حدود % 55 افزایش یافت. حجم آزاد جزیی (منعکس کننده مقدار تراکمزنجیرها در آمیخته) و ثابت دی الکتریک (بیان کننده قطبیت مولکولی و حجم مولی آمیخته های پلیمری)عواملی هستند که به عنوان پارامترهای منعکس کننده اثر ساختار پلیمرها درنظر گرفته شدند. سعی شدتا به کمک این دو پارامتر، ارتباط بین خواص - ساختار غشاهای آمیخت های PMA-PDMS-PMA/PVAcبه شکل دقیق تری بیان شود. داده های تجربی پژوهش حاضر با داده های تراوایی محاسبه شده براساس مدل لگاریتمی بهبود یافته مقایسه شد. مدل لگاریتمی بهبود یافته برای سایر غشاهایآمیخته ای ارزیابی شد

کلیدواژه ها:

پلیمرشدن رادیکالی کنترل شده ، غشای پلیمری ، آمیخته ، ریزساختار ، حجم آزاد جزیی