نانوالیاف هسته-پوسته فیبرویین ابریشم-پلی وینیل الکل:ساختار و رفتار رهایش کنترل شده

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 439

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPST-30-6_001

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1397

چکیده مقاله:

ساختارهای نانولیفی هسته-پوسته تهیه شده از پلیمرهای زیست سازگار و زیست تخریب پذیر نظیر فیبرویین ابریشم، کاربردهای بالقوه فراوانی در مهندسی بافت و دارورسانی دارند. در این بررسی، الکتروریسی هم محور فیبرویین ابریشم به عنوان جزء پوسته و ترکیب سالیسیلیک اسید و پلی وینیل الکل در هسته، برای تهیه ساختار نانولیفی هسته-پوسته انجام شد. اثر تغییرات غلظت، رسانندگی الکتریکی و گرانروی محلولها با استفاده از روشهای طیف سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه )FTIR(، گران روی سنجی و رسانایی سنجی محلولها، طیف نورسنجی فرابنفش، میکروسکوپی های الکترونی پویشی )SEM( و عبوری )TEM( بر قطر نهایی نانوالیاف هسته-پوسته تهیه شده و رفتار رهایش آنها بررسی شد. در نهایت سعی شد تا مدل مناسبی برای رفتار رهایش سالیسیلیک اسید از این ساختار هسته-پوسته ارایه شود. نتایج نشان داد، قطر نهایی نانوالیاف هسته-پوسته به دست آمده در محدوده 110)±22( nm تا 250)±71( nm و قطر هسته آنها 40 nm تا 80 nm متغیر بود. با توجه به نقش رساناکنندگی جزء پوسته در الکتروریسی هممحور، ارتباط مستقیم بین افزایش غلظت محلول پوسته و قطر نهایی در نتایج مشاهده شد، درحالیکه افزایش غلظت محلول هسته در همه شرایط اثر معناداری بر قطر الیاف الکتروریسی شده نداشت. نتایج نشان داد، غلظت محلول هسته تنها عامل تعیین کننده قطر نانوالیاف نیست و اثر اختلاف گرانروی و رسانندگی الکتریکی محلول پوسته و هسته نیز نقش موثری بر قطر نهایی نانوالیاف دارد. مطالعه رهایش سالیسیلیک اسید نشان داد، نسبت ترکیب درصد پوسته و هسته، عامل موثری بر مقدار و سرعت رهایش از این ساختارهاست، به طوری که افزایش مقدار سالیسیلیک اسید رها شده و سرعت رهایش آن با افزایش درصد پلی وینیل الکل در ترکیب هسته مشاهده شد.

نویسندگان

نادیا رحیمی تنها

رشت، دانشگاه گیلان، دانشکده فنی، گروه مهندسی نساجی، صندوق پستی ۳۷۵۶

مهدی نوری

رشت، دانشگاه گیلان، دانشکده فنی، گروه مهندسی نساجی، صندوق پستی ۳۷۵۶