تأثیر گیاه سوزی باقی مانده برخی از علف کش های مورداستفاده در شالیزار بر شاهی و کاهو

یکی از اقدام های لازم پیش از کشت گیاهان زراعی دوم، بینش کافی درزمینه تأثیر باقی مانده علف کش های مصرف شده در کشت گیاه زراعی اصلی بر رشد گیاهان زراعی کشت دوم است. این آزمایش به منظور بررسی تأثیر بازدارندگی احتمالی باقی مانده برخی علف کش های انتخابی برنج برکشت شاهی و کاهو به عنوان محصولات غالب کشت دوم انجام شد. عامل های آزمایش شامل علف کش های رایج شالیزار تیوبنکارب، بوتاکلر، اکسادیارژیل، بن سولفورون متیل و مصرف نکردن علف کش شاهد و گیاهان محک کاهو و شاهی بودند. علف کش های یادشده بنا بر عرف منطقه در کشت نشایی برنج مصرف و پس از برداشت برنج، آزمایش های زیست سنجی با استفاده از خاک شالیزارهای بالا در شرایط گلدانی انجام شد. نتایج نشان داد که تأثیر بازدارندگی باقی مانده علف کش ها بسته به نوع گیاه کشت دوم و نوع علف کش مصرفی شالیزار متفاوت بود. ریشه گیاهان محک در مقایسه با اندام های هوایی حساسیت بیشتری به باقی مانده علف کش ها نشان دادند. بوتاکلر کمترین 9 درصد > و اکسادیارژیل بیشترین 60 درصد < میزان بازدارندگی بر گیاهان محک را داشت و علف کش های بن سولفورون متیل و تیوبنکارب نیز از لحاظ آماری تأثیر بازدارندگی همسان اکسادیارژیل بر ریشه گیاهان محک موردبررسی داشت. بر پایه نتایج این آزمایش، رشد گیاهان شاهی و کاهو به عنوان کشت دوم در شالیزار می تواند به طور معنی داری تحت تأثیر منفی باقی مانده برخی از علف کش های شالیزار مانند اکسادیارژیل، بن سولفورون متیل و تیوبنکارب قرار گیرد

کلیدواژه ها:

اکسادیارژیل ، بن سولفورون متیل ، بوتاکلر ، تیوبنکارب ، زیست سنجی