شناسایی عامل بیماری زوال گیاهچههای لوبیا در استان کهگیلویه و بویراحمد وواکنش ارقام مختلف لوبیا Phaseolus vulgaris به آن

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 390

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPR-3-1_010

تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1396

چکیده مقاله:

بیماری پوسیدگی زغالی ناشی از قارچ phaseolina Macrophomina بهدلیل دامنه میزبانی وسیع، از عوامل محدودکننده توسعه کشت گیاهان زراعی در کشور محسوب میشود بهطوریکه در مناطق آلوده، برخی از این گیاهان تا حدود 90درصد آلودگی را نشان میدهند. در حال حاضر در اکثر مناطق کشت، دمای بالا در اواسط و اواخر فصل زراعی وتنش خشکی، بهعنوان اصلیترین عوامل طغیان بیماری مطرح میباشد. بافتهای آلوده، بعد از شستشو با آب لوله و خشککردن، به قطعات پنجمیلیمتری تقسیم و بعد از ضدعفونی سطحی، روی محیط کشت سیبزمینی دکستروز-آگارکشت داده شدند. پس از کشت و خالصسازی قارچ جداشده از بافتهای پوسیده، قارچ phaseolina. M بهعنوان عامل بیماری شناخته شد. بیست جدایه از phaseolina. M ،عامل پوسیدگی زغالی، از مناطق مختلف استان کهگیلویه و بویراحمد، جدا شده از گیاه لوبیا، مورد استفاده قرار گرفت. خصوصیات فنوتیپی آنها روی محیط کشت سیبزمینیدکستروز-آگار در دمای 35درجه سانتیگراد مقایسه شد. ظاهر پرگنه، میزان رشد پرگنه و تولید سختینه و همچنین ارتباط بین رشد در دمای 35درجه سانتیگراد و اندازه سختینه، تعیین گردید. میزان کلونیزاسیون ریشهها پس از دو ماه باکشت قطعات ریشه روی محیط کشت سیبزمینی دکستروز-آگار، محاسبه گردید. جدایهها در یک گروه فنوتیپی بهنام پنبهای با سختینه متراکم قرار گرفتند. مقایسه درصد بوتههای آلوده و کلونیزاسیون ریشه نشان داد که ارقام خمین و ازنا بهترتیب بیشترین و کمترین حساسیت را به این قارچ دارند. مقایسه درصد کلونیزاسیون طوقه نشان داد که ارقام خمین و ناز، بیشترین حساسیت و رقم ازنا کمترین حساسیت را دارد.

نویسندگان

سمانه قایدی

دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران

محمد عبدالهی

استادیارگروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران

فریبا قادری

مربی گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران