بررسی اثر نسبتهای مختلف کشت مخلوط گل همیشه بهار (officinalis Calendula )با ماش (radiata Vigna) بر مهار علفهای هرز و افزایش عملکرد ماش

با ایجاد تنوع از طریق کشت مخلوط، پایداری نظامهای زراعی افزایش مییابد. بهمنظور مطالعه تاثیر کشت مخلوط همیشهبهار با ماش بر عملکرد و بیوماس علفهایهرز، آزمایشی در سال 1393 در دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار با دو فاکتور شامل دو رقم همیشهبهارپرپر و کمپر و کشت مخلوط آنها با ماش در نسبتهای صفر، 5/12 ،25 ،5/37 و 50درصد تراکم مطلوب انجام شد. در کرتهای رقم کمپر، علفهایهرز توانایی رشد کمتری نسبت به رقم پرپر داشتند. وقتی ماش با 5/37درصد تراکم مطلوبکاشته شد، وزن خشک گل همیشهبهار افزایش یافت. بیشترین وزن خشک گل از دو تیمار کشت خالص و کشت مخلوط ماش با 5/37درصد تراکم مطلوب آن در کشت مخلوط با همیشهبهار و بهترتیب برابر با 5/103 و 8/95گرم در مترمربعحاصل گردید. در سیستمهای کاشت 25درصد، 5/37درصد و 50درصد ماش بههمراه 100درصد همیشهبهار بیشترین عملکرد دانه ماش بهترتیب برابر با 2/37 ،9/39 و 6/41گرم در مترمربع حاصل شد. در تمامی تیمارها بهجز تیمار کاشت مخلوط همیشهبهار پرپر با ماش در تراکم 5/12درصد نسبت برابری زمین بیشتر از یک بود. با توجه به بهبود شاخصنسبت برابری زمین در کشت مخلوط گل همیشهبهار کمپر با ماش در تراکمهای مختلف آن و نیز در کشت مخلوط رقم پرپر با ماش در تراکمهای بیش از 25درصد و عدم وجود تفاوت معنیدار در مقدار این شاخص در تراکمهای مذکور، کشت مخلوط ارقام کمپر و پرپر گل همیشهبهار با ماش بهترتیب در نسبتهای 5/12 و 25درصد تراکم مطلوب آن توصیه میشود.

کلیدواژه ها:

تراکم مطلوب ، رقابت بینگونهای ، کشت خالص ، نسبت برابری زمین ، وزن خشک گل