طیف سنجی زیر قرمز نزدیک تبدیل فوریه با تابش قطبیده و کاربرد آن در اندازه گیری جهتگیری مولکولی پلیمرها

امروز، تابش های زیر قرمز نزدیک به طول موج در محدوده 1000 و 2500nm به عنوان مکمل تابش های زیر قرمز میانه جهت شناسایی و ارزیابی کمی مواد شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرد. این حوزه نوری مزیت های خاصی بر حوزه نوری میانه دارد.از جمله این مزیت ها، استفاده از نمونه های ضخیم تا چند میلی متر و کاربرد سلول هایی از جنس شیشه، کوارتز و یا قوت است. نسبت بالای علامت به نوفه امکان استفاده از تارهای نوری را در این حوزه فراهم آورده است. در این پژوهش با استفاده از پرتو زیر قرمز نزدیک قطبیده خواص نوری پلیمر PET تا ضخامت 600µm بررسی و با توجه به پدیده نوارهای تلفیقی موقعیت نوارها و محاسبه می شود. از آنجا که در این ناحیه نوری اولین و دومین بالا تن ارتعاش های کششی CH و NH و OH همچنین دومین و سومین بالا تن C=O مشاهده می شود، درباره اولین و دومین بالا تن ارتعاش های کششی CH و همچنین دومین بالاتن C=O مطالعه می گردد. پرتوهای زیر قرمز نزدیک را نیز می توان قطبیده کرد و با استفاده از این خاصیت، نسبت دوفامی و ضریب جهت گیری مولکولی معین می شود. ضریب جهت گیری مولکولی تابعی است که از عدد کوانتومی ارتعاشی و این ضریب با افزایش عدد کوانتومی ارتعاشی کاهش می یابد. با افزایش ضخامت، پدیده های ناشی از فرایند کشش به درجه کششی بالاتر منتقل می شود.

کلیدواژه ها:

تابشهای زیر قرمز نزدیک ، ثابت ناهماهنگی ، بالاتن ، نور قطبیده ، رزونانس فرمی