تهیه و مطالعه پلی اتیلن تخریب پذیر بر پایه نشاسته

پلاستیک های سنتزی بطور گسترده در زندگی روزمره مصرف می شوند. از جمله این پلیمرها می توان به پلی استیرن پلی پروپیلن وپلی اتیلن اشاره کرد که به دلیل سهولت روش تولید و کاربرد ارزانی زیبایی شکل ظاهری و همچنین بی خطربودن در تماس با مواد غذایی در صنعت بسته بندی از آنها استفاده می شود. این وضعیت موجب افزایش آلودگی محیط زیست می شود. بنابراین تلاش های زیادی برای حل مشکل ضایعات پلاستیکی با افزودن مواد زیست تخریب پذیر به آنها انجام شده است. از آنجا که پلی اتیلن یکی از پرمصرف ترین مواد بسته بندی است. پژوهش های گسترده ای برای تخریب پذیر کردن آن انجام گرفته است که یکی از این موارد استفاده از نشاسته به عنوان پر کننده طبیعی در پلی اتیلن است. در این پژوهش از نشاسته ذرت برای تخریب پذیر کردن پلی اتیلن سبک استفاده شده است. بدین منظور درصدهای مختلف نشاسته به پلی اتیلن افزوده و با آزمایش های گرمایی ،مکانیکی، مطالعات میکروسکوپی ،تابش فرابنفش و طیف سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه اثر مقدار نشاسته برخواص آمیزه های پلی اتیلن و تخریب پذیری آنها بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که با افزایش مقدار نشاسته در نمونه ها استحکام کششی و ازدیاد طول تا پارگی کاهش ومدول افزایش می یابد. قرار دادن نمونه ها در معرض تابش فرابنفش سبب کاهش تنش و کرنش شکست وازدیاد طول تا پارگی می شود هر چه مدت زمان تابش پرتو فرابنفش و نیز مقدار نشاسته بیشتر باشد کاهش بیشتری در خواص یاد شده مشاهده می شود. نتایج طیف سنجی زیر قرمز نیز موید تخریب نمونه هاست

کلیدواژه ها:

پلی اتیلن ، نشاسته ، تخریب پذیر ، تابش فرابنفش ، شکل شناسی