تاثیر شرایط فرآورش بر روی جهتگیری و خواص فیلم دمیده شده پلی اتیلن

جهت گیری نواحی بی شکل و بلوری در تعدادی فیلمهای تهیه شده از انواع مشخص پلی اتیلن سنگین مورد آزمون قرار گرفته و بعضی از خواص کششی آن اندازه گیری شده است. فیلمها تحت شرایط تولید تجارتی با نسبتهای دمش، ارتفاع خط انجماد و ضخامتهای گوناگون تهیه شده بودند. تشخیص جهتگیری با استفاده از روش های نوری و پرتو - X انجام شد. سهم نسبی اجزا بلوری و بی شکل در ساختار فیلم برای تعداد محوری از فیلم های تهیه شده، محاسبه گردید. در میان خواص اندازه گیری شده، استحکام کششی نهایی و افزایش طول تا پارگی بیشترین تغییرات را داشتند. شکست مضاعف بیشتر تحت تاثیر نسبت دمش ضخامت فیلم بود تا تغییر ارتفاع انجامد. کوششهایی در جهت ارتباط دادن این تغییرات با جهت گیری نواحی بلوری و بی شکل و همچنین رفتار اختصاصی هر یک از انواع پلی اتیلن به عمل آمده است. حین انجام این عمل روشن شد که فیلمها را عموما نمی توان توسط مدلهایی که بر اساس تنشهای کم یا زیاد برای جهتگیری بلورها تثبیت شده است، توضیح داد. برای این فیلمها که کاملا با لوازم و تجهیزات تجاری تولید شده بودند غالبا رفتار بلوری شدن (Transcrystallisatlon) با اندکی گرایش به مدل تنش کم مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

فیلم پلی اتیلن ، شکست مضاعف ، تصاویر قطبی پرتو-X ، جهتگیری ، خواص کششی