بررسی اثر کیتوسان و نانو هیدروکسی آپاتیت بر خواص فیزیکی و شیمیایی ریزگوی های نانو کامپوزیتی برپایه ژلاتین-کیتوسان-نانوهیدروکسی آپاتیت

دراین پژوهش، اثر نسبت وزنی کیتوسان-زیست پلیمر و نانو هیدروکسی آپاتیت-زیست پلیمر روی اندازه و توزیع اندازه، مقدار گروه های NH2 و چگالی پیوندهای عرضی ریزگوی های ساخته شده از نانو کامپوزیت برپایه ژلاتین-کیتوسان-نانو هیدروکسی آپاتیت بررسی شده است. برای ساخت ریزگوی ها روش امولسیون آب-روغن به کار برده شد. واکنش ایجاد پیوندهای عرضی در ساختار ریز گوی ها با استفاده از کربودی ایمید انجام شده است. اندازه ذرات با استفاده از میکروسکوپ نوری و شکل شناسی ریزگوی ها با استفاده از میکروسکوپ الکترونی پویشی مطالعه شد. مقدار گروه های NH2 و چگالی پیوندهای عرضی با استفاده از روش رنگ سنجی با TNBS (2.4.6-Trinitro benzenes ulfonic acid) بررسی شد. نتایج نشان می دهد، افزایش نسبت وزنی کیتوسان-زیست پلیمر باعث افزایش اندازه ذرات و کاهش یکنواختی آن و نیز افزایش گروه های NH2 و چگالی پیوندهای عرضی در ساختار ریز گوی ها می شود. هم چنین ، افزایش نسبت وزنی نانوهیدرکسی آپاتیت-زیست پلیمر باعث افزایش اندازه ذرات و افزایش یکنواختی آن، کاهش گروه های NH2 و کاهش چگالی پیوندهای عرضی در ساختار ریزگوی می شود. مطالعات SEM نشان می دهد، در نسبت های وزنی متوسط کیتوسان-زیست پلیمر و نانوهیدروکسی آپاتیت-زیست پلیمر ریزگوی ها دارای ساختاری کاملا یکنواخت اند. در نسبت های بیشتر کیتوسان-زیست پلیمر ریز گوی ها دارای شکل شناسی کاملا ناهمگن و ترک دار می شوند.

کلیدواژه ها:

ریزگوی ، نانو کامپوزیت ، کیتوسان-ژلاتین ، نانو هیدروکسی آپاتیت ، اندازه ذرات ، چگالی پیوندهای عرضی