ارتباط پارامترهای فرایندی و مقدار رزین در پیش آغشته های اپوکسی- شیشه تولید شده به روش غوطه وری

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 400

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPST-27-6_004

تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1396

چکیده مقاله:

خواص پیش آغشته ها با پارامترهایی همچون مقدار مواد فرار، مقدار رزین، درجه پیش پخت، مقدار حفره یا فضای خالی، چسبناکی و جریان پذیری ارزیابی می شود. کسر وزنی رزین از مهم ترین خواص پیش آغشته به شمار می آید، به طوری که با تغییر در آن سایر خواص پیش آغشته مانندچسبناکی و جریان پذیری نیز تغییر می کند. برای کنترل کسر وزنی رزین باید ارتباط کمی آن باپارامترهای فرایندی، مانند سرعت خط تولید پیش آغشته، گرانروی رزین و فاصله بین غلتک های گیرنده رزین اضافی معین شود. در پژوهش حاضر، از پارچه شیشه نوع E سه جهتی با چگالی سطحی 1025 g/cm2 و رزین اپوکسی Epon 828 برای تولید پیش آغشته به روش غوطه وری استفاده شد. دربخش نظری، فرایند پوشش دهی آزاد مطالعه شد. درنتیجه، مقدار ضخامت لایه رزین پوشش یافته به واسطه عبور الیاف از حمام رزین با مدل Landau-Levich محاسبه شد. در ادامه، ضخامت به دست آمده به عنوان خوراک ورودی فرایند ورقه سازی با غلتک درنظر گرفته شد. با نوشتن معادله حرکت برای عبور الیاف آغشته شده از بین غلتک های گیرنده رزین اضافی، ارتباط بین ضخامت لایه رزین ورودی به غلتک ها و ضخامت نهایی لایه رزین پوشش یافته به شکل معادله انتگرالی به دست آمد.برای حل عددی معادله انتگرالی، نرم افزار MAPLE به کار گرفته شد. نتایج حاکی از انطباق مناسب میان داده های تجربی و نظری است و نشان می دهد، با افزایش شعاع، سرعت زاویه ای و فاصله بین غلتک ها، کسر وزنی رزین به شکل خطی افزایش و در مقابل، با افزایش سرعت خط تولید پیش آغشته،کسر وزنی رزین کاهش می یابد. همچنین، اثر تغییرات گرانروی رزین بر کسر وزنی رزین پیش آغشته،در محدوده محاسبات این پژوهش، ناچیز است.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

حمیدرضا خلفی

تهران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع مواد و فناوری های ساخت، گروه مهندسی پلیمر

مهرزاد مرتضایی

تهران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع مواد و فناوری های ساخت، گروه مهندسی پلیمر

ایرج امیری امرایی

تهران، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، مجتمع مواد و فناوری های ساخت، گروه مهندسی پلیمر