شناسایی و اولویت بندی عوامل ایجادکننده آنومی سازمانی در سازمانهای دولتی با استفاده از فن دلفی فازی

در عصر کنونی سازمانها جایگاه برجستهای در ساختار فرهنگی و اجتماعی جوامع پیدا کردهاند. بسیاری از فعالیتهای اساسی و حیاتی مربوط به زندگی مردم در سازمان انجام میشود و با وجود این، دستیابی به موفقیت و پیشرفت همهجانبه و تامین رفاه و آسایش زمانی حاصل میشود که افراد سازمان به ارزشها و هنجاریهای سازمانی متعهد باشند. با توجه به اینکه سازمان براساس نظم و به واسطه هنجارهای خود اداره می شود و هنجارها و الگوهای سازمانی تعیین کننده رفتار، در کنش متقابل میان کارکنان هستند، پیروی از آنها موجب تعادل و نظم در سازمان میگردد. لذا پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویتبندی عوامل ایجادکننده آنومی سازمانی در سازمانهای دولتی انجام پذیرفته است. این تحقیق از نظر روش ترکیبی و از نظر نوع پژوهش این تحقیق قیاسی استقرایی است. جامعه آماری پژوهش مدیران میانی سازمانهای دولتی شهر خرمآباد هستند که با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند 25 نفر از آنان به عنوان اعضای نمونه انتخاب گردیده است. در تحقیق حاضر با استفاده از ترکیب روش کمی و کیفی، ابتدا با استفاده از داده های کیفی بهدست آمده از مطالعات اکتشافی شامل بررسی متون اکتشافی و انجام مصاحبه های اکتشافی عوامل ایجادکننده آنومی سازمانی مشخص شده است، سپس با استخراج عوامل آنها را از طریق تحقیق زمینهیابی مورد ارزیابی قرار داده شد. نتایج پژوهش مشتمل بر دو بخش است که در بخش اول مجموعهای از عوامل ایجادکننده آنومی سازمانی شناسایی و در بخش دوم میزان اهمیت و اولویت این عوامل مشخص میشود. نتایج پژوهش نشاندهنده آن است که عدم توانایی سازمان در نشان دادن ارزشهای واقعی خود، فقدان هنجارهای مشترک در کار، نگرش منفی کارکنان نسبت به شغل خود، اجرای ضعیف فرآیند اجتماعیسازی کارکنان، عدم شایستهسالاری در سازمان، وجود تبعیض در سازمان و عدم تعهد مدیران به ارزشهای سازمان از عوامل ایجادکننده آنومی سازمانی هستند. به علاوه اولویتبندی عوامل ایجاد کننده آنومی سازمانی حاکی از آن است که از میان این عوامل عدم شایسته سالاری در سازمان، وجود تبعیض در سازمان، گزینش و انتخاب افراد نامناسب در سازمان و ضعف تعهد سازمانی به ترتیب مهمترین علل ایجاد آنومی در سازمان هستند.

کلیدواژه ها:

آنومی سازمانی ، هنجارها و قواعد سازمانی ، نظم و بی نظمی ، تکنیک دلفی فازی