هستیشناسی امر ایجابی بررسی بنیانهای هستی شناسی ایجابی ژیل دلوز نزد فلاسفه پیشاکانتیو پساکانتی

دلوز هستیشناسی خود را در مقام فلسفهای پساکانتی عرضه میکند. دغدغه اصلی فلسفه پساکانتی، ازسالامون مایمون تا هگل، ساختن متافیزیکی جدید پس از نقد کانت و تبیین مساله تکوین هستی بود. دلوز نیز باتوسل به متافیزیک اسپینوزا و لایبنیتس و همچنین فلسفه نیچه، هستیشناسی جدیدی بنا میکند. این هستیشناسی،برخلاف هستیشناسی هگلی که تکوین هستی را بر یک اصل نفی استوار کرده بود، این تکوین را بر مبنای امر ایجابی تبیین میکند. در نظر دلوز، نزد اسپینوزا و نیچه تلقیای یکسره ایجابی از هستی وجود دارد که میتواند برایبنیاننهادن یک هستیشناسی جدید به کار رود. در نهایت همین امر ایجابی است که هم هستیشناسی و هم اخلاقیجدید را بنیان مینهد

کلیدواژه ها:

ژیل دلوز ، هستیشناسی امر ایجابی ، متافیزیک ، کانت ، فلسفه پساکانتی