دولت - ملت سازی بین المللی و خشونت سیاسی در عراق جدید

عراق کشوری است که به دلیل تنوع قومی و فرقه ای محیط اجتماعی اش در زمره جوامع پرشکاف دسته بندی می شود،تعدد و تراکم این شکافها و ناتوانی نخبگان سیاسی این کشور در حل مشکلات دولت–ملت سازی همواره تهدیدی جدی برای حیات سیاسی-اجتماعی این کشور بوده است. با این حال پس از حذف دولت اقتدارگرای بعثی توسط نیروهای خارجی، خشونت و منازعات فرقه ای و قومی در این کشور شدت و گسترش بی سابقه ای به خود گرفته است. با این توضیح سوال اصلی نوشتار حاضر این است که علت تشدید خشونتهای قومی و فرقهای در عراق پس از فروپاشی رژیم صدام چیست در پاسخ به این مساله ، فرضیه پژوهش عبارت است از این که پروژه دولت-ملت سازی بین المللی یا دولت -ملت سازی از بیرون که با رویکردی امنیت محور از سوی غرب به ویژه آمریکا درعراق به مرحله اجرا درآمد به علت ناسازواری با مبانی فرهنگی، هویتی و اجتماعی این کشور خود عاملی در قطبی شدن شکافهای اجتماعی و تشدید خشونتهای فرقه ای و قومی شده است . پژوهش حاضر با اتکا به روش کیفی از نوع تبیین علی و با بهره گیری از نظریه راجر بروبیکربه تشریح این موضوع می پردازد .روش انجام پژوهش نیز کتابخانه ای– اسنادی است. یافتههای پژوهش نشان میدهد که ساختارهای نهادی یکسان و مشابه نمیتواند برای همه جوامع کاربردی باشد. در عرصه نهادسازی باید به تمام قابلیتها و ظرافتهای هر جامعه دقت کرده و ویژگی های منحصر به فرد آن جامعه را به حساب آورد

کلیدواژه ها:

عراق ، دولت-ملت سازی ، شکاف اجتماعی ، قطبی شدن ، خشونت سیاسی