تاملی بر رویکرد و روش فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی

پژوهش حاضر به طرح ملاحظاتی انتقادی درباره مباحث دو فصل نخست از جلد اول کتاب درآمدی بر فلسفه تعلیم و تربیت در جمهوری اسلامی ایران ، نوشته دکتر خسرو باقری می پردازد. مولف این کتاب در فصل نخست، به طرح سه رویکرد به فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی و تبیین ویژگی های آنها پرداخته و با برشمردن برخی نقاط ضعف دو رویکرد نخست، رویکرد سوم را به عنوان رویکرد مختار خود در کتاب برگزیده است. فصل دوم کتاب نیز به بحث از سه روش: (1) تحلیل و تفسیر مفهومی، (2) استنتاج به صورت قیاس عملی، و (3) تحلیل (شبه) استعلایی اختصاص دارد.ملاحظات انتقادی پیرامون مطالب فصل اول، در بخش نخست مقاله و در دو عنوان ملاحظات عام و بنیادین و ملاحظات موردی و محتوایی ذکر شده است. انتقادات وارد به فصل دوم نیز در بخش دوم مقاله و در ذیل سه عنوان ملاحظات عام و بنیادین ، ملاحظات موردی و محتوایی ناظر به هر یک از روش ها و ملاحظاتی درباره کاربرد روش ها در دیگر فصول کتاب نظم یافته اند.

کلیدواژه ها:

فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی ، خسرو باقری ، روش شناسی پژوهش تربیتی ، قیاس عملی ، تحلیل مفهومی ، تحلیل شبه استعلایی