تحلیلی بر نسبت دنیا و آخرت و دلالت های تربیتی آن

هدف این مقاله تبیین مناسبات دنیا و آخرت و تعیین دلالت های تربیتی آن است. این رویکرد می تواند نگریستن به رابطه دنیا و آخرت و تنظیم عملکرد و رفتارهای فردی و اجتماعی در جهت حیات طیبه را تحت تاثیر قرار دهد. برای تبیین چگونگی نسبت دنیا و آخرت، ماهیت این دو بررسی و آشکار شد که دنیا و آخرت از یکدیگر قابل تفکیک نیستند .جدا انگاری زمانی به وجود می آید که ماهیت اصلی حیات دنیوی و اخروی شناخته نشود .برای تبیین چگونگی حرکت در دنیا و رسیدن به حیات طیبه نیز با توجه به تجزیه و تحلیل سوال نخست، اصولی تعیین شد. نگرش صحیح به دنیا، باور به برتری آخرت بر آن، نیرومندسازی اراده، تقویت حس کرامت و محاسبه خود از جمله این اصول است. برای استنتاج دلالت های تربیتی از روش توصیفی و تحلیلی استفاده و به وسیله استدلال عقلی دلالت هایی تعیین شد. چند هدف تربیتی از قبیل شناساندن ماهیت دنیا به افراد، توانایی عمران و آباد کردن دنیا، آگاهی از رابطه حقیقی دنیا وآخرت، تقویت روحیه صبر و پایداری و یادگیری سبک زندگی مهم ترین هدف های تربیتی را تشکیل می دهد. در پایان نیز پیشنهاد های کاربردی ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

دنیا ، آخرت ، دنیای ممدوح ، دنیای مذموم ، دلالت تربیتی