تفکر دکتر علی شریعتی از چند رشته ای تا میان رشته ای

میان رشته ای زمانی می تواند یک مزیت نسبی محسوب گردد که نسبت تعیین یافته ای با امکانات معرفتی و علمی در یک جامعه برقرار کند بخشی از این امکانات در ایران معاصر میراث روشن فکری دینی ماست که با نظر به پدیده میان رشته ای می تواند مورد بهره برداری علمی روش شناسی و تا حدودی سیاست گذاری دانشگاهی قرار بگیرد میراث روشن فکری علی شریعتی به مثابه موردی که از حیث زبان قدرت نظری و اقبال دانشجویان در فضای فکری ما غیر قابل انکار است واجد زمینه های تفکر چند رشته ای و میان رشته ای است از این نظر شریعتی با احاطه علمی چند رشته ای موضوعاتی چون انسان تاریخ سرزمین و هویت را که صرفا با یک رشته تبیین بسنده ای از آن ها به دست نمی آید به بحث و تفکر میان رشته ای می گذارد کانون تفکر میان رشته ای شریعتی را می توان در مفهوم ثابت متغیر به بحث گذاشت در این مقاله بر محور چالش ثابت متغیر به تحلیل هرمنوتیکی امکانات میان رشته ای در روشنفکری شریعتی می پردازیم نتیجه به دست آمده از این بررسی نشان می دهد که میان رشته ای می تواند زمینه بومی گرایی در علوم انسانی در ایران را فراهم نماید اگر با روش میان رشته ای مبتنی بر واقعیت های تاریخی و اجتماعی نگاه کنیم چالش های واقعی معرفتی و فکری بر ما آشکار شده امکان بسط میان رشته ای بر ما گشوده خواهد شد

کلیدواژه ها:

میان رشته ای ، شریعتی ، چالش ثابت-متغیر ، تاریخ ، اسلام ، ایران و علوم انسانی