نقش برنامه های آموزشی-ترویجی در مدیریت ریسک گندم کاران دیم استان کرمانشاه

کشاورزی بخش مهمی از اقتصاد جهان را تشکیل می دهد. این در حالی است که فعالیت در این بخش با ریسک های فراوانی همراه بوده و مدیریت آن نیازمند توجه جدی است. در همین راستا توجه به نقش برنامه های آموزشی-ترویجی و چگونگی واکنش کشاورزان در برابر انواع ریسک ها بسیار اهمیت دارد. هدف اصلی این پژوهش، ارائه مدل مدیریت ریسک تولید گندم با تاکید بر نقش برنامه های آموزشی-ترویجی به عنوان یکی از عامل های موثر در مدیریت ریسک در بین تولیدکنندگان گندم دیم استان کرمانشاه می باشد. جامعه ی آماری تحقیق 83442 تن بود که با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و بهره گیری از نمونه گیری چند مرحله ای نسبت به انتخاب 383 تن از آنان اقدام شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه ای بود که روایی محتوایی آن توسط گروهی از متخصصان و پایایی با محاسبه آلفای کرونباخ تایید شد (94/0≥ɑ≥73/0). در تجزیه و تحلیل داده ها و به منظور مدل سازی از نرم افزارهای SPSS و SmartPLS استفاده شد. یافته ها گویای آن بود که بین بهره مندی از برنامه های آموزشی-ترویجی و آگاهی از منبع های ریسک رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت. همچنین مدل پیشنهادی با توجه به ضریب های تبیین متغیرهای موجود در مدل، قادر به تبیین 50 درصد از تغییرها در مدیریت ریسک بود. نتایج این پژوهش، بینش جدیدی به محققان، عامل های ترویج و کشاورزان ارائه می دهد تا با گسترش سطح همکاری های خود، در طراحی راهبردهای مناسب مدیریت ریسک اقدام کنند.

کلیدواژه ها:

ریسک ، برنامه های آموزشی- ترویجی ، راهبردهای رفتاری