تاثیر قابلیت فرهنگی بر سرمایه فرهنگی دانشجویان کشاورزی دانشگاه زنجان

با توجه به دگرگونی های سریع در این قرن، نظام آموزش کشاورزی، علاوه بر جنبه های آموزشی و تخصصی بایستی دانشجویان و سایر ذینفعان را در راستای دست یابی به مهارت ها و قابلیت های فرهنگی و اجتماعی یاری نماید. بنابراین، هدف این تحقیق کاربردی ، تحلیل اثر قابلیت فرهنگی بر سرمایه فرهنگی دانشجویان کشاورزی دانشگاه زنجان بود. این تحقیق کمی به لحاظ گردآوری و تحلیل داده ها، میدانی و از نظر امکان و توان کنترل متغیرها، علی - ارتباطی است. جامعه آماری تحقیق 1023 تن از دانشجویان رشته کشاورزی دانشگاه زنجان در سال تحصیلی 98-1397 بودند (1023N=). حجم نمونه با توجه به جدول کرجسی- مورگان 284 نفر به دست آمد (284n=). برای نمونه گیری از روش طبقه ای تناسبی استفاده شد. روایی شکلی و محتوایی پرسشنامه از طریق چند تن از متخصصان ترویج و آموزش کشاورزی تایید شد. پایایی پرسشنامه از طریق محاسبه ضریب های تتای ترتیبی بین 74/0تا 94/0 و پایایی ترکیبی بین 72/0 و 97/0 تعیین شد. برای پردازش داده ها از نرم افزار SPSS و روش مدل-سازی معادلات ساختاری در نرم افزار AMOS استفاده شد. یافته های آمار توصیفی نشان داد میزان قابلیت فرهنگی دانشجویان مورد بررسی در سطح متوسط (18/3 از 5) و سرمایه ی فرهنگی آنان پایین تر از سطح متوسط (85/2 از 5) است. یافته های مدل ساختاری نشان داد که به نظر دانشجویان، متغیر قابلیت فرهنگی بر متغیر سرمایه ی فرهنگی، اثر مثبت و معنی داری دارد. همچنین مولفه های هوش و مهارت فرهنگی بر سرمایه ی فرهنگی دانشجویان اثر مثبت و معنی داری دارند و متغیر قابلیت فرهنگی توان تبیین 28 درصد از تغییرات سرمایه فرهنگی دانشجویان را دارد.

کلیدواژه ها:

قابلیت فرهنگی ، سرمایه فرهنگی ، دانشجویان ، آموزش عالی کشاورزی