رتبه بندی مولفه های الگوی جابه جایی مسکونی خانوار با تاکید بر دیدگاه اقتصادی مسکن مطالعه موردی محله سیدخندان منطقه 3 تهران

یکی از جنبه های پویایی شهر جابه جایی خانوار ها از یک محله مسکونی به سایر محله ها در داخل شهر است این جابه جایی ها که بر ساختار شهر بسیار تاثیر گذار هستند دلایل گوناگونی دارند دلایل جا به جایی مسکونی خانوار با توجه به این که ناشی از مفهوم رضایت یا عدم رضایت مسکونی میباشد کار بسیار پیچیده ای است اما این جابه جایی بسته به نوع تملک میتواند بر اساس شاخص ها و عوامل بر گرفته از افراد صورت گیرد بنابراین پژوهش حاضر با هدف تحلیل و اولیت بندی میزان اهمیت شاخص های جا به جایی مسکونی با تاکید بر نوع تملک افراد و خانواد در محله سید خندان تهران انجام شده است برای تعیین حجم نمونه مورد مطالعه از رابطه کوکران استفاده شده و 175 پرسشنامه در سطح محله توزیع شد هم چنین برای تعیین اولویت بندی شاخص های جا به جایی در دو بعد مالک و مستاجر از روش آنتروپی و روش کمی SAW استفاده شده است این مقاله نشان میدهد که مالکان با تحصیلات عالی تمایل بالا و مالکینی که فاقد شغل هستند تمایل پایین به به جا به جایی مسکونی دارند که این امر ممکن است به دلیل ترس از دست دادن مالکیت واحد مسکونی شان در نوسانات بازار مسکن باشد هم چنین مستاجرانی که دارای در آمد بالا هستند تمایل زیادی به جابه جایی های پی در پی دارند و مستاجرانی که فاقد شغل هستند و در آمد پایینی دارند ترجیح میدهند تا حد ممکن در محیط مسکونی خود باقی بمانند در نتیجه پیشنهاد میشود تسهیلات بانکی و طرح های شهری در راستای خانه دار شدن خانوار افزایش یابند تا بتوانند سبب کاهش جابهجایی مکرر خانوار گردند