بهبود تنش و برآورد خطا با استفاده از تعادل در هر ناحیه از تحلیل ایزوژیومتریک

اولین روش برآورد خطا مبتنی بر بازیافت تنش در روش ایزوژیومتریک، بر پایه استفاده از خاصیت نقاط فوق همگرای گوسی بوده است. در این مقاله به بررسی روش برآورد خطای دیگری مبتنی بر ارضای معادلات تعادل در حل دو مثال الاستیسیته و هم چنین تاثیر تعداد نقاط انتگرال گیری گوسی در کارایی این برآوردکننده خطا پرداخته می شود. در این روش با استفاده از ارضای معادلات تعادل در هر ناحیه از فضای محاسباتی تحلیل ایزوژومتریک یک سطح تنش بهبود یافته به دست می آید که نشان داده خواهد شد این سطح تنش نسبت به سطح تنش ایزوژیومتریک و سطح تنش بهبود یافته مبتنی بر نقاط فوق همگرا دارای دقت بیشتری خواهد بود. برای بررسی کارایی این برآورد کننده خطا به مدل سازی و تحلیل دو مساله الاستیسیته دارای حل تحلیلی و مقایسه نتایج به دست آمده از این روش با روش مبتنی بر نقاط فوق همگرا و نتایج دقیق پرداخته شده است. نتایج نشان دهنده کارایی بهتر این روش نسبت به روش بازیافت تنش بر پایه استفاده از خاصیت نقاط فوق همگرا است و بر این اساس می توان از این روش نیز به عنوان یک روش ساده و موثر دیگر برای بازیافت تنش و برآورد خطا در روش ایزوژیومتریک نام برد.

کلیدواژه ها:

تحلیل ایزوژیومتریک ، برآورد خطا ، بازیافت تنش ، معادلات تعادل