بررسی عملکرد آیرودینامیکی یک مدل تجربی بال شکل پذیر با طول دهنه متغیر

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 470

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JACSM-27-1_003

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

چکیده مقاله:

در تحقیق حاضر، طرح شکل پذیر بال با طول دهنه متغیر روی بال یک پهپاد به منظور دست یابی به عملکرد بهینه در رژیم های مختلف پروازی در تونل باد مورد بررسی قرارگرفته است. برای اجرای این طرح، یک بال شکل پذیر به همراه مکانیزم های مربوط به آن طراحی، ساخته و تست شده است. آزمایش ها در یک تونل باد سرعت پایین در سرعت های 35، 60 و 80 متر بر ثانیه در محدوده عدد رینولدز بین 250×〖10〗^3 تا 620×〖10〗^3 انجام گرفته است. برای اجرای طرح شکل پذیر، تغییر طول بال نسبت به بال پایه، 38 درصد و میزان تغییر ضریب منظری نیز 74 درصد می باشد. نتایج تجربی نشان دهنده بهبود ویژگی های آیرودینامیکی بال شکل پذیر نسبت به بال پایه می باشد، این مسیله به فرم کاهش پسای القایی و نیروی رانش موردنیاز و افزایش ضریب برآ، راندمان آیرودینامیکی و افزایش مداومت و برد پرواز ظاهرشده است. طبق نتایج، مداومت و برد پروازی بال شکل پذیر نسبت به بال پایه به ترتیب 17 و 5 درصد افزایش داشته است. مطالعات تجربی انجام شده نشان می دهد که بیشترین راندمان آیرودینامیکی مدل بال در زاویه حمله 4 درجه و حداکثر مقدار آن 14/8 برای بال پایه، 16/3 برای بال شکل پذیر با افزایش طول 50 درصد(5 سانتی متر) و 17/4 درصد برای بال شکل پذیر با افزایش طول 100 درصد (10 سانتی متر) می باشد. در این تحقیق هم چنین نشان داده شده است که چگونه می توان از طرح بال شکل پذیر به عنوان یک روش جایگزین برای کنترل حرکات غلت به جای روش کنترل غلت سنتی (سطوح کنترل شهپر) استفاده نمود. به نحوی که در مقایسه با کنترل غلت معمولی استفاده از روش طول متغیر قدرت کنترل غلت را افزایش خواهد داد.

کلیدواژه ها:

بال شکل پذیر ، بال با طول متغیر ، تونل باد ، برد و مداومت پرواز ، ضرایب آیرودینامیکی

نویسندگان

عباس طربی

دانشجوی دکتری، مجتمع دانشگاهی هوافضا، دانشگاه صنعتی مالک اشتر

سجاد قاسملو

استادیار، مجتمع دانشگاهی هوافضا، دانشگاه صنعتی مالک اشتر.

محمود مانی

استاد، دانشکده هوافضا، دانشگاه صنعتی امیر کبیر.