بهبود روش انتقال پایدار برای تحلیل قابلیت اعتماد مرتبه اول (یادداشت پژوهشی)

روش انتقال پایدار یک روش ساده و موثر در کنترل ناپایدار عددی روش قابلیت اعتماد مرتبه اول (FORM) برمبنای تیوری کنترل اغتشاشات میباشد. کارایی و قدرتمندی روش انتقال پایدار وابسته به انتخاب پارامترهای آن است که شامل ماتریس اجباری و طول گام در تحلیل قابلیت اعتماد میباشد. با انتخاب نامناسب طول گام و ماتریس اجباری رویه تکرار انتقال پایدار ممکن است واگرا، همگرایی نامطلوب و یا همگرایی کندی داشته باشد. در این مقاله رویه انتقال پایدار با پیشنهاد یک طول گام دینامیکی ساده و ماتریس اجباری برابر واحد بهبود بخشیده شده است. طول گام پیشنهادی برمبنای اطلاعات تکرار مراحل جدید و قبلی روش FORM بهطور دینامیکی قابل محاسبه است.کارایی و همگرایی روش بهبودیافته انتقال پایدار با روش انتقال پایدار و طول گام بینهایت بهکمک پنج مثال عددی و مکانیکی برگرفته از مراجع مقایسه گردیده است. نتایج حاکی از آن است که روش بهبودیافته انتقال پایدار نهتنها پایداری عددی مسایل غیرخطی قابلیت اعتماد را تضمین میکند بلکه کارایی بیشتری نسبت به روش انتقال پایدارجهت تخمین احتمال خرابی دارد.

کلیدواژه ها:

روش قابلیت اعتماد مرتبه اول ، روش انتقال پایدار ، طول گام دینامیکی