رویکردی نوین به فرآیند واژه گزینی در زبان عربی

واژگان از دیرباز تا کنون دارای جایگاهی غیرقابل انکار در گفتار بوده ان و در دوره ی معاصر نیز واژه سازی و واژه گزینی از یک سو از فرآیند های برتر برابریابی واژگانی جهت برون رف از چالش کمبود واژگان به شمار می روند به ویژه در کشورهای عربی زبان و فارسی زبان و از دیگر سوی به عنوان برجسته ترین بستر برنامه ریزی زبان، مورد توجه زبان پژوهان قرار دارند. هدف از نگارش جستار پیش رو، برررسی و مطالعه ی متون گفتاری علمی و خبری زبان عربی در دوره ی معاصر با بکارگیری روش توصیفی کاربردنگر می باشد و تلاش دارد تا در گستره ی واژهگزینی و اصطلاح یابی به خوانش متون کلاسیک زبان عربی با تاکید بر دوره ی جاهلی و تطبیق معنای کاربردی واژگان آن ها در متون گفتاری معاصر با تمرکز بر متن های گفتاری و خبری بپردازد. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان میده که بسیاری از واژگان موجود در متون ادبی کلاسیک در دوره ی معاصر به عنوان برابرنهاده های واژگان صنعت و مدرنیسم بیشتر در متون غیرادبی به کار گرفته می شوند ؛ همچنین برآین نهایی این پژوهش، حکای از آن دارد که نظر به اشتقاقی بودن زبان عربی، شیوه های برابریابی واژگانی این زبان در حال حاضر به ترتیب میزان کاربرد گویشوران عبارت اند از: واژه سازی، واژه گزینی با غلبه ی توسعه ی معنایی و مجاز اما شیوه های ترجمه ی وام واژه و سرواژه سازی در میان گویشوران معاصر عرب به تقلید از زبان انگلیسی صرفا در راستای اختصار و در تعابیر و اصطلاحات دارای اطناب کاربرد دارد.

کلیدواژه ها:

واژه گزینی ، زبان عربی ، توسعه ی معنایی ، ترجمه ی وام واژه ، سرواژه سازی