نقش آرام سازی بنسون در کاهش اضطراب بیماران کاندید عمل جراحی قلب باز

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 425

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JANF-15-1_007

تاریخ نمایه سازی: 30 تیر 1398

چکیده مقاله:

مقدمه: یکی از مشکلات رایج بیماران تحت عمل جراحی قلب باز، اضطراب می باشد که می تواند در آنان پیامدهای نامطلوبی را به دنبال داشته باشد. این مقاله با هدف تعیین عوارض ناشی از وجود اضطراب در بیماران کاندید عمل جراحی قلب همچنین معرفی انواع روش های مقابله با اضطراب از جمله آرام سازی بنسون نگارش شده است.مواد و روش ها: این مقاله از نوع مروری بوده و در تدوین آن از جستجو های اینترنتی در پایگاه های Google، SID،Science Direct Pub Med،Scholar و کتابخانه ای در کتب و مقالات علمی منتشر شده در سال های 2000-2014 (1379-1393) استفاده شده است. یافته ها: اضطراب شایع ترین واکنش روانی در پاسخ به استرس می باشد و همه انسا نها در مواجهه با موقعیت های تهدیدکننده زندگی نظیر روش های تشخیصی تهاجمی و اعمال جراحی آن را تجربه می کنند، ادامه حالت اضطراب باعث افزایش میزان متابولیسم بدنو مصرف اکسیژن بیشتر می شود و مددجو را در معرض خطر قرار می دهد. تاکنون روش های مختلفی برای مقابله با اضطراب، ارایه گردیده است ولی به دلیل هزینه و عوارض بالای آ نها کمتر مورد استقبال قرار گرفته اند. آرام سازی یکی از تدابیر پرستاری است که می توان از آن به عنوان درمان مکمل و غیر دارویی نام برد. آرام سازی روش های متعددی دارد اما روشی که توسط هربرت بنسون در سال 1970 معرفی شد به دلیل یادگیری و آموزش آسان نسبت به سایر روش های آرام سازی ارجحیت دارد. آرام سازی عضلانیبنسون یک نوع آرام سازی تنفسی و یک روش درمانی مناسب برای کاهش سطح اضطراب و بهبود وضعیت بیماران قلبی است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به کثرت بیماران کاندید جراحی قلب باز و وجود اضطراب ناشی از عمل جراحی خصوصا جراحی قلب، لزوم پیشگیری از وقوع و توجه به شیوه های کاهش دهنده اضطراب، مورد تاکید قرار می گیرد، لذا به دلیل هزینه و عوارض بالای روش های دارویی کنترل اضطراب و وابستگی به این داروها شایسته است تا پرستاران از روش های غیر دارویی مانند آرام سازی بنسون برای کاهش سطح اضطراب بیماران کاندید عمل جراحی قلب باز استفاده نمایند.

نویسندگان

مهدی مالمیر

دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت های ویژه، ایران، تهران، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری

فاطمه تیموری

کارشناس ارشد پرستاری، مربی، ایران، تهران، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری، گروه کودکان

سید امیر حسین پیشگویی

دکترای تخصصی پرستاری، استادیار، ایران، تهران، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پرستاری، گروه داخلی- جراحی

پرویز دباغی

استادیار، ایران، تهران، دانشگاه علوم پزشکی آجا، دانشکده پیراپزشکی، گروه روان شناسی