اثر سطح و اندازه ذرات پلی ساکاریدهای نامحلول پوسته برنج و پوسته یولاف جیره بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ریخت شناسی روده جوجه های گوشتی

هدف از این تحقیق، بررسی سطح، اندازه ذرات و منبع پلی ساکاریدهای نامحلول (پوسته برنج و پوسته یولاف) بر عملکرد، خصوصیات لاشه و ریخت شناسی روده جوجه گوشتی نر یک روزه به مدت 42 روز بود. در این آزمایش از 360 قطعه جوجه گوشتی نرسویه راس (308) در قالب طرح کاملا تصادفی با نه تیمار، چهار تکرار و 10 جوجه در هر تکرار استفاده شد. تیمارها شامل شاهد، دو نوع منبع فیبر (پوسته برنج و پوسته یولاف) نامحلول با دو سطح مصرف (سه و شش درصد جیره) و با دو اندازه ذرات (نیم و دو میلی متر) بود. نتایج نشان داد سطح شش درصد و اندازه ذرات نیم میلی متر پوسته برنج در 42-29 روزگی باعث افزایش مصرف خوراک و افزایش وزن بدن و کاهش ضریب تبدیل در مقایسه با شاهد گردید (05/0> P). سطح شش درصد و اندازه ذرات نیم میلی متر پوسته یولاف در مقایسه با گروه شاهد باعث کاهش چربی محوطه بطنی و راندمان لاشه شد. وزن نسبی سنگدان و کیسه صفرا در تیمارهای دارای پوسته یولاف و پوسته برنج درمقایسه با شاهد افزایش یافت(05/0> P). استفاده از پوسته برنج سبب افزایش ارتفاع پرز در ژژنوم در 21 و42 روزگی و در ایلئوم در 21 روزگی نسبت به سایر تیمارها شد (01/0> P). در 21 روزگی بیشترین ضخامت اپیتلیوم در بخش دوازدهه روده باریک جوجه های مصرف کننده جیره حاوی سه درصد پوسته برنج با اندازه ذرات دو میلی متر در مقایسه با گروه شاهد بود (01/0> P). بنابراین افزودن پوسته برنج در سطح سه درصد و اندازه ذرات نیم میلی متر سبب بهبود فراسنجه های بافت شناسی روده و در نتیجه عملکرد جوجه های گوشتی می شود.

کلیدواژه ها:

اندازه ذرات ، پوسته برنج ، پوسته یولاف ، خصوصیات لاشه ، ریخت شناسی روده باریک ، عملکرد