صورت بندی مسیله احساسات در ایران معاصر نظریه ای درباره پویایی الگوهای عاطفی در ایران

این مقاله، ارایه دیدگاهی درباره تغییر عواطف یا احساسات در ایران معاصر است. در بخش مقدمه، مسیله را صورت بندی می کنم و دیدگاه کلی را برای تحلیل احساسات در ایران معاصر شرح می دهم. در بخش دوم، مباحث نظری و مفهومی را درباره انگاره فرهنگی ، ساختار احساسات و الگوهای سه گانه عواطف و نظریه پیچیدگی تشریح و با الهام و اقتباس از نظریه های ریموند ویلیامز، آلن تورن، سی رایت میلز و ادگار مورن، چارچوبی تحلیلی برای تحلیل مسیله احساسات در ایران تدوین می کنم. بخش اصلی مقاله به تشریح و بیان تفصیلی ساختار احساسات در ایران اختصاص دارد. در اینجا سه الگوی ساختار احساسات در ایران شامل الگوی رسوب یافته ، الگوی امروزی شده و مسلط و الگوی درحال ظهور را از یکدیگر تفکیک کرده ام. درونمایه اصلی تحلیل و توصیفی که در اینجا از ساختار احساسات در ایران معاصر ارایه کرد هام این است که احساسات، برساخت اجتماعی است که با تحولات تاریخی و اجتماعی در هر جامعه ازجمله جامعه ایران دگرگون م یشود. این دیدگاه در مقابل رویکرد ذات پندارانه ای است که ایرانیان را براساس الگوی احساسات ازلی و تغییرناپذیر تحلیل می کند. هچنین این مقاله از نظر روش شناسی، تحلیل مفهومی و فرهنگی است.

کلیدواژه ها:

ساختار احساسات ، انگاره فرهنگی ، مسیل همندسازی ، ساختار احساسات رسو بیافته ، ساختار احساسات مسلط (امروز یشده) ، ساختار احساسات درحال ظهور